لیسترین (Listerine)

لیسترین (Listerine) برند مشهور دهانشویه در سراسر جهان است این برند آمریکایی توسط جوزف لارنس در سال 1879 به بازار عرضه شد. داستان لیسترین از آنجای شروع شد که دکتر انگلیسی جوزف لیستر با الهام از ایده‌های لوئی پاستور در مورد عفونت میکروبی، در سال 1865 نشان داد که استفاده از اسید کربولیک روی پانسمان‌های جراحی میزان عفونت پس از جراحی را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد. کار لیستر به نوبه خود دکتر جوزف لارنس، ساکن سنت لوئیس را به ایجاد یک فرمول مبتنی بر الکل برای یک داروی ضد عفونی کننده جراحی که شامل اوکالیپتول، منتول، متیل سالیسیلات و تیمول ترغیب کرد. لارنس به احترام لیستر، ماده ضد عفونی کننده خود را “لیسترین” نامید.

انقلابی در بهداشت دهان و دندان با لیسترین

لورنس امیدوار بود که بتواند استفاده از لیسترین (Listerine) را به عنوان یک میکروب کش عمومی و همچنین ضد عفونی کننده جراحی استفاده کند بر همین اساس فرمول خود را در سال 1881 در اختیار داروسازی به نام جوردن لمبرت قرار داد. سپس لمبرت شرکت داروسازی لمبرت را راه اندازی کرد و لیسترین را به بازار عرضه کرد. لیسترین در سال 1895 برای مراقبت از دهان و دندان به دندانپزشکان معرفی شد و اولین دهانشویه بدون نسخه‌ای بود که در سال 1914 در ایالات متحده فروخته شد.

در سال 1955 لمبرت فارماکال با شرکت وارنر-هودنت مستقر در نیویورک ادغام شد و به شرکت داروسازی وارنر-لمبرت تبدیل شد. در سال 2000 ، فایزر Warner-Lambert را خریداری کرد. از سال 1921 تا اواسط دهه 1970 لیسترین نیز به عنوان پیشگیری کننده و درمان کننده سرماخوردگی و گلودرد به بازار عرضه شد. در سال 1976 کمیسیون تجارت فدرال حکم داد که این ادعاها گمراه کننده است، و لیسترین هیچ تأثیری در جلوگیری یا کاهش علائم گلودرد و سرماخوردگی ندارد. به وارنر-لمبرت دستور داده شد که ادعا را متوقف کند و در آگهی‌های تبلیغاتی لیسترین ذکر شود که “لیسترین به شما کمک نخواهد کرد تا از سرماخوردگی یا گلودرد جلوگیری کند یا از شدت آنها بکاهد.” تبلیغاتی که توسط لیسترین انجام شد یک مقدمه به عنوان “برخلاف تبلیغات قبلی” را اضافه کرد.

جهانی شدن دهانشویه های لیسترین

از دهه 1930 تا 1950، تبلیغات ادعا می‌کرد که استفاده از لیسترین (Listerine) در پوست سر می‌تواند از ” شوره سر عفونی” جلوگیری کند. لیسترین قبل از اینکه اولین اصلاحات در این برند انجام شود، نزدیک به 80 سال در یک بطری شیشه ای عرضه می‌شد. در سال 1992، خنک کننده نعنایی لیسترین معرفی شد و در سال 1994 برای اولین بار در بطری‌های پلاستیکی به بازار عرضه شد. در سال 2006، افزودنی جدیدی همچون وانیل و نعناع به ترکیبات اولیه اضافه شد. در حال حاضر نام تجاری لیسترین در خمیر دندان، قرص‌های جویدنی و سفید کننده‌های دندان به چشم می‌خورد. محصولات این برند با شعار “میکروب‌هایی که باعث بوی بد دهان می‌شوند را می‌کشد” تبلیغ می‌شوند. لیسترین تحت مالکیت شرکت بزرگ جانسون اند جانسون قرار دارد.