داروی کورتیران از آن جمله داروهای پرسرچ و پرمصرف و پرفروش داروخانه آنلاین است که برطرف کننده التهاب است که متعلق به دسته داروهای کورتیکواستروئید است. این دارو با نام‌های تجاری دیگری مانند Kenalog-40, Zilretta, Azmacort, Aristocort هم نیز شناخته می‌شود.
کار اصلی داروی کورتیکواستروئید این است که از انتشار موادی که باعث التهاب می‌شوند، پیشگیری می‌کند.
این دارو با وجود اینکه امکان دارد سیستم دفاعی بدن را تضعیف کند، در درمان بیماری‌های مختلفی از قبیل اگزما، آلرژی، لوپوس، پسوریازیس، آلوپسی، اسم و غیر نیز کاربرد چشمگیری دارد.
مکانیسم اثر داروی کورتیران
کورتیران با عبور از غشاء سلولی به گیرنده‌های خود در سیتوپلاسم متصل شده و کمپلکس دارو گیرنده وارد هسته سلولی می‌شود.
این کمپلکس با اتصال به نواحی خاصی از DNA موجب تحریک روند رونویسی mRNA و به دنبال آن ساخت آنزیم‌هایی می‌شود که در نهایت مسئول اثرات سیستمیک کورتیکواستروئیدها هستند.
کورتیکواستروئیدها با جلوگیری از تجمع سلول‌های التهابی در ناحیه التهاب، مهار فاگوسیتوز و آزادشدن آنزیم‌های مسئول در التهاب و مهار ساخت و آزاد شدن واسطه‌های شیمیایی التهاب، اثرات ضدالتهابی خود را اعمال می‌کند.
فارماکوکینتیک کورتیران
فرم تزريقي کورتیران که تريامسينولون نام دارد از عضله به خوبي جذب مي‌شود. نيمه عمر دارو حدود 3-2 ساعت است که به طور عمده در كبد و مقاديري نيز در كليه و بافت‌ها به متابوليت‌هاي غير فعال تبديل مي‌شود.
به دليل وجود فلور در ساختمان تريامسنولون، متابوليسم آن آهسته است و متابوليت‌هاي غير فعال اين دارو از طريق كليه دفع مي‌شوند.
انواع داروی کورتیران
داروی کورتیران به شکل تزریقی و قرص موجود است. در این زمینه باید دقت داشته باشید داروهای استروئید مانند کورتیران در هر دو شکل می‌توانند سیستم ایمنی بدن شما را تضعیف کرده و موجب بدتر شدن عفونت‌های شما شوند.
بنابراین در مورد هر گونه عفونتی که طی چند هفته گذشته داشته‌اید حتما با پزشک خود در میان بگذارید.
مقدار و میزان مصرف کورتیران
این دارو هم به مانند سایر داروها بایستی طبق نظر و صلاحدید پزشک مصرف گردد، در غیر اینصورت منجر به بروز سوزش، تاول، خارش، پوسته پوسته شدن، آکنه، خشکی و افزایش رشد نیز می‌شود.
نکته: اگر یک نوبت را فراموش کردید، به محض یادآوری دوز فراموش شده را مصرف کنید. البته اگر تقریبا موقع نوبت بعدی دارو رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده و به برنامه منظم دارویی‌تان برگردید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.
تداخل داروی کورتیران با سایر داروها
- در صورت مصرف همزمان با داروهای خوراکی ضد انعقاد تداخل ایجاد می‌کند.
- گلوکوکورتیکوئیدها افزایش دهنده متابولیسم ایزونیازید و سالیسیلات‌ها هستند.
- کورتیران سبب کاهش پتاسیم خون ناشی از مصرف مدرها یا آمفوتریسین B را افزایش می‌دهد.
- کاهش پتاسیم خون ممکن است خطر مسمومیت را در بیمارانی که به طور همزمان گلیکوزیدهای دیژیتال مصرف می‌کنند، افزایش دهد.
- باربیتورات‌ها، فنی توئین و ریفامپین ممکن است با افزایش متابولیسم کبدی کورتیکواستروئیدها موجب کاهش اثر این دارو شود.
- کلستیرامین و ضد اسیدها با جذب سطحی کورتیکواستروئیدها و در نتیجه کاهش جذب آنها اثر کورتیران را کاهش می‌دهند.
- مصرف همزمان با استروژن‌ها ممکن است متابولیسم را از طریق افزایش غلظت ترانس کورتین کاهش دهد
- مصرف همزمان با داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، ممکن است خطر بروز زخم گوارشی را افزایش دهد.
- کورتیران با آمینوگلوتتماید، آمفوتریسین B، مهار کننده‌های آنزیم کربنیک انیدراز، آنتی اسیدها، عوامل ضد دیابت، انسولین، گلوکوزیدهای دیژیتالی، دیورتیک‌های القاءکننده‌های آنزیم کبدی، میتوتان، مکمل‌های پتاسیم، ریتودرین، غذاها و یا داروهای حاوی سدیم، سوماترم و سوماتروپین و واکسن‌های حاوی ویروس‌های زنده توصیه نمی‌شود.
هشدارهای ضروری در رابطه با مصرف کورتیران
- مقدار مصرف دقیقا طبق تجویز پزشک باشد.
- در طول بارداری و دوران شیردهی استفاده از این دارو توصیه نمی‌شود.
- مصرف طولانی مدت از این دارو می‌تواند میزان رشد در کودکان را مهار کند.
- میزان مصرف دارو در کودکان بایستی به ازای وزن و سطح بدن کودک بر اساس میلی‌گرم و صلاحدید پزشک تعیین شود.
- مقادیر بالای آمپول کورتیران یا همان تریامسینولون به احتمال بسیار زیاد موجب بروز مبوپاتی پروگزیمال می‌شود، بنابراین از درمان‌های مزمن با این دارو بهتر از پرهیز نمایید.
توصیه های دارویی کورتیران
- اگر دارو را به مدت سه هفته ادامه‌دار مصرف می‌نمایید، از قطع ناگهانی آن اجتناب کنید.
- در طول مدت درمان با این دارو مصرف سدیم بایستی محدود شود و در مقابل مصرف مکمل‌های حاوی پتاسیم توصیه می‌شود.
- در صورت درمان دراز مدت، معاینات چشم پزشکی را حتما انجام دهید.
دانستنی های مهم در رابطه با کورتیران
- در صورتیکه با مصرف این دارو دچار استرس، تب یا عفونت شدید، مصرف دارو را قطع و به پزشک مراجعه کنید.
- در صورتیکه سابقه ابتلا به بیماری‌هایی مثل بیماری‌های کبدی و کلیوی، دیابت، اختلالات تیروئید، سل، پوکی استخوان، گلوکوم (آب سیاه) یا آب مروارید، افسردگی، نارسایی قلب و یا فشار خون بالا را داشته‌اید، قبل از مصرف آمپول کورتیران با پزشک مشورت کنید.
- استفاده طولانی مدت از داروی کورتیران توصیه نمی‌شود.
- چنانچه با مصرف کورتیران دچار تنفس سخت، تورم چهره، لب‌ها، زبان یا گلو شدید مصرف را قطع و به اورژانس مراجعه کنید. این موارد نشانه حساسیت بدن شما به داروست.
- طی درمان با این دارو، از نزدیک شدن به افرادی که بیمار هستند یا عفونت دارند، پرهیز کنید.
موارد کاربرد آمپول کورتیران به منظور درمان خارش بدن
داروی کورتیران کاربردهای فراوانی به شرح زیر دارد:
درماتیت آتوپیک
درماتیت آتوپیک شایع‌ترین نوع بیماری اگزما است. در این حالت، پوست خشک، قرمز و دردناک می‌شود. اگر پوست عفونی شود، ممکن است تاول‌های کوچکی نیز بر روی پوست به وجود آیند.
درمان اصلی اگزما در موارد خفیف، استفاده از مرطوب کننده‌ها است. از صابون‌های ملایم و بدون رایحه استفاده کنید.
استفاده از ملافه‌های خشک، پارچه‌های زبر و حمام داغ می‌توانند این شرایط را بدتر کنند. برای درمان این عارضه می‌توانید از استروئید‌های موضعی نیز استفاده کرد.
خشکی پوست
این مورد یکی از شایع‌ترین علل خارش پوست بوده و معمولا با بثورات پوستی همراه نیست. خشکی پوست در افراد زیر بیشتر دیده می‌شود:
- افراد مسن
- افراد سیگاری
کسانی که مدت زمان زیادی در زیر نور خورشید قرار می‌گیرند و کسانی که بیش از حد از محصولات پوستی استفاده می‌کنند.
این حالت در زمستان و در محیط‌های خشک بیشتر پدید می‌آید. در این حالت ممکن است پوست، زبر یا پوسته پوسته شده، اما نباید دچار برآمدگی‌های قرمز یا تاول شود.
علاوه بر این می‌توانید از کرم هیدروکورتیزون استفاده کنید. اگر بعد از حدود یک هفته، خوب نشدید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است یک کرم استروئیدی قوی‌تر یا داروی ضد حساسیت برای شما تجویز کند.
از دیگر موارد کاربرد آمپول کورتیران می‌‌توان درماتیت تماسی آلرژی، پیچک سمی، پسوریازیس، کلیه، بیماری کبد، دیابت، زوناام اس و سرطلان را نام برد.
نکته: اگر چه بیماری کلیوی یا کبد ربطی به خارش و بیماری‌های پوستی ندارند اما اگر این عضوها دچار مشکل شوند به این معنی است که سموم از بدن به خوبی دفع نخواهد شد و در صورت تجمع آنها در بدن، خارش خفیف یا شدیدی رخ خواهد داد.
