عفونت مجاری ادراری (UTI) یک عفونت ناشی از میکروب است. اینها ارگانیسم‌هایی هستند که برای دیدن بدون میکروسکوپ بسیار کوچک هستند. اکثر UTIs به‌وسیله باکتری ایجاد می‌شود، اما بعضی از آنها توسط قارچ‌ها و در موارد نادر به وسیله ویروس هم ایجاد می‌شوند. UTIs در میان شایع‌ترین عفونت‌ها در انسان‌ها هستند.
در این مطلب از مجله داروخانه آنلاین مثبت سبز به بررسی دقیق دلایل ابتلا و راه های درمان عفونت مجاری ادراری خواهیم پرداخت، با ما همراه باشید.
عفونت مجاری ادراری چیست؟
عفونت مجاری ادراری ممکن است در هر کجا در دستگاه ادراری رخ دهد. دستگاه ادراری شما از کلیه‌ها، کبد، مثانه و مجرای ادرار تشکیل شده است. اکثر عفونت‌های مجاری ادراری فقط شامل مجرای مثانه و مثانه در بخش پایین‌تر می‌شوند. با این وجود، UTIs می‌تواند شامل حفره‌ها و کلیه‌ها در دستگاه فوقانی هم باشد. اگرچه عفونت مجاری ادراری فوقانی مجاری ادراری بیشتر از UTI های پایین‌تر است، اما معمولا آنها شدیدتر هستند.
عفونت ادراری (UTI) یک عفونت شایع است که می‌تواند بر روی هر بخشی از سیستم ادراری، از جمله کلیه‌ها، مثانه و مجرای ادرار (لوله‌ای که از طریق آن ادرار از بدن خارج می‌شود) تأثیر بگذارد.
فعالیت جنسی یک علت شایع است، اگرچه نه تنها عامل نیست.
در حالی که ۶۰ درصد زنان در زندگی یک بار UTI را تجربه می‌کنند، مردان و کودکان نیز می‌توانند تحت تأثیر این بیماری قرار گیرند.
یک روش برای درمان این بیماری معمولا استفاده می‌شود و آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت‌ها استفاده می‌شوند. علائم ممکن است شامل درد لگن، افزایش میل به ادرار و درد با ادرار و خون در ادرار باشد.
در حالی که اکثریت UTI ها جدی نیستند، برخی از آنها ممکن است منجر به اختلال در کلیه، عوارض حاملگی و عوارض بالقوه تهدید کننده زندگی باشند، که به عنوان سپسیس شناخته می‌شوند.
خوشبختانه اکثر آنها به طور موثری درمان می‌شوند و استراتژی‌های پیشگیری می‌توانند به جلوگیری از عفونت‌های آینده نیز کمک کنند.
علائم عفونت مجاری ادراری
عفونت مجاری ادراری همیشه نشانه‌هایی را ایجاد نمی‌کند. هنگامی که آنها این بیماری بروز می‌کند، می‌تواند بر دستگاه ادراری مثانه یا دستگاه ادراری فوقانی (کلیه‌ها) تأثیر بگذارد. کسانی که کلیه آنها نیز بیماری را شامل می‌شود، علائم شدیدتری را احساس می‌کنند.
علائم و نشانه‌های عفونت مجاری ادراری عبارت‌اند از
- درخواست مداوم برای ادرار کردن
- سوزش یا درد هنگام ادرار کردن
- عبور مقادیر مکرر ادرار
- ادرار ابری (ناشی از استرس در ادرار)
- ادرار صورتی، قرمز یا قهوه‌ای (ناشی از خون در ادرار)
- ادرار با بوی شدید
- درد لگن در زنان
- تب، حالت تهوع و استفراغ (اغلب به علت عفونت کلیه)
شایع‌ترین و اغلب تنها علامت عفونت مجاری ادراری در کودکان تب است. به طور مشابه، در افراد مسن، علائم اغلب می‌تواند مبهم و غیر اختصاصی باشد، مانند خستگی و بی اختیاری ادرار!
از یاد نبرید که اگر این بیماری درمان نشده باقی بماند، یک UTI می‌تواند به عوارض نادر اما جدی مانند عفونت‌های حاد یا مزمن کلیه (پیلونفریت)، محدود شدن مجرای ادرار (سفتی)، زایمان زودرس یا به طور بالقوه کشنده، پاسخ التهابی و… تبدیل شود.
علل عفونت دستگاه ادراری
عفونت مجاری ادراری معمولا زمانی رخ می‌دهد که باکتری وارد مجراها و وارد مثانه و کلیه شود. در حالی که سیستم ایمنی بدن می‌تواند این میکروب‌ها را خنثی کند، شرایطی وجود دارد که می‌توان آنها را به یک عفونت کامل تبدیل کرد.
شایع‌ترین علت UTI ها انتقال باکتری‌ها از راست روده یا واژن به مجرای ادرار است. حدود ۸۰ درصد باکتری‌های E. coli که معمولا در روده یا مدفوع یافت می‌شوند، ایجاد کننده هستند. دیگر باکتری‌ها مانند استافیلوکوک ساپروفیتیکوس، به طور طبیعی در واژن یافت می‌شوند هم می‌توانند در حین مقاربت جنسی به مجرای ادرار منتقل شوند.
شایع ترین علل و عوامل خطر عفونت مجاری ادراری
- آناتومی بدن زنان به دلیل فاصله کوتاه‌تر مجرای مثانه با مقعد، باعث می‌شود یک زن در معرض خطر بیشتری قرار گیرد.
- زنان فعال جنسی در معرض خطر بیشتری نسبت به زنان غیر فعال هستند و این خطر در مقایسه با فراوانی جنسیت افزایش می‌یابد.
- دیافراگم‌ها می‌توانند رشد باکتری‌های کولیبروفی مانند coli را ترویج کنند.
- روان کننده اسپرم می‌تواند باعث التهاب تناسلی شود.
- سنگ پروستات بزرگ یا کلیه می‌تواند جریان ادرار را مختل کرده و باکتری‌ها را در مثانه به وجود آورند تا عفونت را ایجاد کنند.
- دیابت می‌تواند باعث افزایش گلوکز ادرار شود.
- یائسگی می‌تواند فلور محافظ در مهبل را تغییر دهد.
- حتی شرایط ژنتیکی وجود دارد که ممکن است یک فرد را به عفونت مجاری ادراری مبتلا کند.
راه های تشخیص عفونت مجاری ادراری چیست؟
- یک آزمایش ادرار می‌تواند خون، غده، گلوکز و سایر اختلالات در ادرار را بررسی کند.
- برای شناسایی کشف باکتری در ادرار، می‌توان از آزمایش ساده ادرار استفاده کرد.
- برای تشخیص اختلالات در دستگاه ادراری، می‌توان از اسکن مغناطیسی رزونانس مغناطیسی یا توموگرافی کامپیوتری (CT) استفاده کرد.
- یک سینتوسکوپ، یک دستگاه مشاهده طولانی انعطاف پذیر، می‌تواند به داخل مجرای ادرار وارد شود تا دید بهتری نسبت به مثانه داشته باشد.
- ممکن است تست اضافی برای اینکه آیا ممکن است توضیحات دیگری برای علائم وجود دارد، از جمله عفونت مخمر، کیستیت بینابینی یا بیماری انتقال یافته جنسی مانند گونوره یا کلامیدیا (به ویژه در مردان جوان) نیز انجام شود.
راه های درمان چیست؟
عفونت‌های دستگاه ادراری بدون عارضه به طور استاندارد با دوره کوتاه مصرف داروهای آنتی بیوتیک درمان می‌شوند، از جمله:
- تریمتوپریم / سولفامتوکسازول (TMP-SMX)
- فسفومایسین
- نیتروفورانتوئین
- سفالکسین
- سفتریاکسون
با توجه به انتخاب دارو و شدت یا عود عفونت، مدت درمان با مکمل‌های کلیه و مجاری ادرار می‌تواند به اندازه سه روز یا طولانی‌تر از یک هفته باشد. افراد مبتلا به عفونت‌های شدید، مانند کسانی که عفونت روی کلیه‌ها تأثیر گذاشته است، ممکن است دوره‌ای طولانی‌تر از آنتی‌بیوتیک های خوراکی یا داخل وریدی را نیاز داشته باشند.
UTIs بدون علامت معمولا درمان نمی‌شوند. تنها استثنا در بارداری است که طی آن یک دوره هفت روزه آنتی‌بیوتیک ها ممکن است خطر ابتلا به زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد را کاهش دهد.
در حالی که هیچ گونه درمان جایگزین برای درمان UTI وجود ندارد، غذاهایی با ویتامین C بالا ممکن است به تقویت پاسخ ایمنی کمک کند.
راه های پیشگیری کدام است؟
در حالی که عفونت‌های دستگاه ادراری شایع است، مواردی وجود دارد که می‌تواند به طور قابل توجهی موجب کاهش خطر شود. آنها معمولا شامل تغییرات در بهداشت شخصی و عادت‌های جنسی می‌شوند.
هدف اصلی جلوگیری از ورود باکتری‌های مضر به دستگاه ادراری شما است. هدف دوم این است که سلامت دستگاه ادراری را حفظ کرده و آن را نسبت به عفونت کمتر آسیب پذیر سازد.
برخی از ابزارهای مؤثر پیشگیری عبارت‌اند از
برخی از ابزارهای مؤثر پیشگیری عبارت‌اند از- مصرف آب زیاد (حداقل هشت لیوان در روز) برای تقویت ادرار و سلامت کلیه
- هرگز ادرار خود را نگه ندارید.
- پاک کردن اندام تناسلی قبل و بعد از رابطه جنسی
- ادرار کردن پس از رابطه جنسی برای کمک به پاک‌سازی دستگاه ادراری
- استفاده از کاندوم
- پاک کردن از جلو به عقب برای جلوگیری از انتقال باکتری‌های مدفوع از باسن به واژن
- استفاده از لباس زیر نخی برای کاهش رطوبت
