نحوه برخورد جامعه با کودکان معلول ذهنی
یکی از معضلات شرم آور و ناراحت کننده جوامع مختلف نداشتن رفتار صحیح و ندونستن نحوه برخورد جامعه با کودکان معلول ذهنی هست که متاسفانه ضربه های جبران ناپذیری بر پیکره روح این کودکان و حتی خانواده های اونها وارد میاره.
خنده های نوجوانان و جوانان، نگاه های ترحم انگیز، تحقیر کردن و… تنها بخشی از این رفتار به شدت ناراحت کننده با این کودکان معصوم و خانواده های اونهاست.
روند تکمیلی برخورد اجتماع با معلولین ذهنی:
در گذشته های بسیار دور که بشر تمدن چندانی پیدا نکرده بود، معلولین ذهنی رو را به دلیل بیماریشون، دیوانه، مجنون و جن زده خونده و اونها رو محبوس یا به مرگ محکوم می کردن اما به تدریج از قرن هجدهم این نگرش عوض شد.
متاسفانه اکثر مردم شناخت صحیحی از توانایی معلولان ذهنی ندارن و این قشر از جامعه هنوز از رفاه اجتماعی برخوردار نیستن؛ یعنی به عنوان یه انسان در جامعه احساس امنیت اجتماعی و اقتصادی ندارن و از یه زندگی مطلوب و معمولی برخوردار نیستن.
خوشبختانه اختلالات متابولیکی، نقص های کروموزومی، بیماری های مادر در دوران بارداری و عوارض زایمان و ده ها علت دیگه که باعث بروز این عوارض در کودکان می شن، در سال های اخیر کشف شد و راه رو برای پژوهش و درمان این افراد هموار کرده اما هنوز نبود امکانات رفاهی، تفریحی، تحصیلی و… بخش دیگه ای از ناراحتی هایی هستن که در جامعه در برخورد جامعه با کودکان معلول ذهنی وجود داره.
با اینکه عقب ماندگی های ذهنی انواع متنوع و زیادی دارن و هر کدوم علایم، مشکلات و درمان های مخصوص به خودشون رو دارن، اما غالب بچه های مبتلا به این بیماری و یا کودکان عقب مانده ذهنی مثل سایر افراد اجتماع دارای بهره هوشی هستن ولی این بهره اونها کمتر از بقیه است.
بنابراین رفتار اونها شاید کمی با بقیه فرق کنه ولی اونها هم یک انسان و ساکن این اجتماع هستن و حق دارن از تمام امکانات موجود مثل بقیه استفاده کنن.
متاسفانه برای این افراد بودجه چشمگیری اختصاص داده نمی شه و این افراد اکثرا دارای مشکل برای تامین مایحتاج و داروهاشون هستن. پس بهتر است که ما حداقل با یک لبخند ساده بتوانیم دنیای آن ها را خوشحال تر کنیم.
