اهمیت دوست داشتن خود چیست؟
دوست داشتن خود به شدت می تونه شما رو به پله های موفقیت برسونه. البته این به این معنی نیست که شما خودخواه یا خودشیفته باشید، این موضوع به شدت با هم متفاوته. خط مرز خیلی باریکی بین دوست داشتن خود و خودخواهی و خودشیفتگی وجود داره! آدم ها با رعایت این خط مرز می تونن زندگی و موقعیت اجتماعی و حتی خانوادگی خیلی خوبی داشته باشن.
اعتماد به نفس داشتن و دوست داشتن خویشتن اگه در چارچوب معقولانه باشه می تونه شما رو از خیلی از آسیب های روحی و روانی نجات بده.
دوست داشتن درون خود و به عبارتی پدر یا مادر خوبی بودن برای کودک درون به ما اجازه می ده در چارچوب به کودک درونمون اجازه بروز و خودنمایی بدیم، قطعا این جوری می شه زندگی بدون عقده و دغدغه ای رو تجربه کرد.
روانشناسان بر این باورن که برخلاف دنیای بیرون که نمی شه فرمون ماشین رو به دست بچه ها سپرد، اما در درون هر فرد اگه فرمون اصلی به دست کودک درون باشه و ذهن ما تنها ویرایش کننده اون قرار بگیره، می تونه زندگی تبدیل به بهشت رویایی بشه!
کودک درون ما تنها در صورتی بروز می کنه که بدونه شما دوستش دارید و بهش اهمیت می دین، اما اگه اون رو نشناسید و اصلا از وجودش بی خبر باشید، نمی تونید اون رو دوست هم داشته باشید و درکش کنید.
قدم اول، شناخت درون:
برای این کار باید پیش از هر چیز کودک درونتون رو بشناسید. اون دقیقا درون شما قرار داره و به همه کارهای شما اشراف داره، تموم کارهاتون ناخودآگاه از فیلتر اون گذر می کنه. علایق و نفرت هاتون که از بچگی و حتی به عبارت بهتر از جنینی با شماست، توی روح این کودک درون نهفته است.
قدم دوم، شاد بودن:
شادی، یک امر درونیه و تمرینی برای دوست داشتن خوده. کودکان همیشه شادن و برای شاد بودن هم باید قبل از هر چیز آرامش داشت و ایمن بود.
سعی کنید هر موقعیتی که برای شما مخل آسایش هست رو از بین ببرید. برای زندگی بهتر از موقعیت هایی که برای شما استرس ایجاد می کنه، دوری کنید.
اگه منتظر شغل ایده آل، دوست ایده آل و یا یه دیدار رومانتیک که توسط دیگری برنامه ریزی شده، باشیم، خودمون رو همیشه در حال انتظار برای شاد بودن قرار دادیم. اگه واقعا خودمون رو دوست داریم، می دونیم که چه چیزی خوشحالمون می کنه و امور رو طبق میل خودمون پیش می بریم.
