نارسایی احتقانی قلب یکی از بیماری‌های شایع و ناتوان‌کننده است که در آن قلب نمی‌تواند به طور مؤثر خون را به سراسر بدن پمپاژ کند. این مشکل منجر به تجمع مایعات در بافت‌ها و اندام‌ها، به ویژه در پاها، ریه‌ها و شکم می‌شود که این وضعیت به عنوان ادم یا احتباس مایعات شناخته می‌شود. احتباس مایعات یکی از علائم اصلی نارسایی قلبی است که علاوه بر کاهش کیفیت زندگی بیمار، می‌تواند منجر به مشکلات جدی تنفسی و کاهش عملکرد قلبی شود. یکی از داروهای موثر در این زمینه، قرص ناتریلیکس می‌باشد.
اشکال دارویی ناتریلیکس
- قرص: 1.25 میلی گرم، 2.5 میلی گرم
موارد مصرف قرص ناتریلیکس
قرص ناتریلیکس یک دیورتیک است که به آن قرص آب نیز می‌گویند که معمولاً برای کاهش احتباس مایعات ناشی از نارسایی احتقانی قلب استفاده می‌شود. اینداپامید (نام ژنریک ناتریلیکس) همچنین برای درمان فشار خون بالا استفاده می‌شود.
آثار فارماکولوژیک و مکانیسم اثر قرص ناتریلیکس
مکانیسم عمل قرص ناتریلیکس؛ مشابه دیورتیک‌های تیازیدی، با تداخل در انتقال یون Na+ از طریق اپیتلیوم لوله‌ای کلیه در بخش پروگزیمال توبول دیستال، دفع سدیم، کلر و آب را افزایش می‌دهد. شروع اثر دارو در 1-3 ساعت در مدت زمان 8-12 ساعت و زمان پیک پلاسما 2 ساعت است. فراهمی زیستی دارو 93% و پروتئین محدود 71-79٪ است که در آخر از طریق ادرار (70٪ با 7٪ بدون تغییر) و مدفوع (23٪) دفع می‌شود.
مقدار مصرف قرص ناتریلیکس
قبل از مصرف قرص ناتریلیکس، اطلاعات دارویی موجود در بسته بندی شامل مقدار و زمان مصرف را با دقت بررسی کنید. قرص را مطابق با نسخه پزشک مصرف کرده و بدون هماهنگی با پزشک دوز مصرفی خود را افزایش، کاهش یا قطع نکنید. افزایش دوز مصرفی بدون هماهنگی با پزشک، تاثیری بر روی سلامتی شما نداشته و تنها عوارض جانبی را افزایش می‌دهد. توجه داشته باشید که قرص را به صورت کامل همراه با آب مصرف کرده و از جویدن یا خرد کردن دارو خودداری کنید.
نحوه مصرف قرص ناتریلیکس
- دوز معمول اینداپامید (ناتریلیکس) برای بزرگسالان یک قرص 1.5 میلی گرمی در روز است. این دارو معمولاً صبح‌ها مصرف می‌شود. بهتر است دارو را در صبح مصرف کنید تا از مشکلات مربوط به افزایش ادرار در طول شب جلوگیری شود.
- دوز مصرفی برای درمان ادم، 2.5 میلی گرم روزانه به صورت خوراکی است که ممکن است به 5 میلی گرم در روز افزایش یابد. همچنین، این دارو برای فشار خون بالا 1.25 میلی گرم به صورت خوراکی استفاده می‌شود که ممکن است در فواصل 4 هفته‌ای تا 5 میلی گرم در هر ساعت افزایش یابد.
- ممکن است از دوپامین یا نوراپی نفرین برای درمان افت فشار خون استفاده شود. در صورت مشکوک بودن به دیس ریتمی ناشی از کاهش K+ یا Mg+ به شدت جایگزین شود. در صورت عدم وجود علائم پس از 6 ساعت، درمان را قطع کنید.
- در صورت فراموشی یک نوبت از دارو، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر نوبت فراموش شده نزدیک به نوبت بعدی است، آن را فراموش کرده و دارو را مطابق با نسخه پزشک ادامه دهید. هرگز برای جبران دوز از دست رفته یک نوبت را دو بار استفاده نکنید.
بهترین زمان مصرف قرص ناتریلیکس
بهترین زمان برای مصرف قرص ناتریلیکس (اینداپامید) صبح‌ها است. این دارو به عنوان یک دیورتیک (ادرارآور) عمل می‌کند و باعث افزایش دفع ادرار می‌شود، بنابراین مصرف آن در صبح کمک می‌کند تا از بیدار شدن‌های مکرر در شب به دلیل نیاز به دفع ادرار جلوگیری شود. از نوشیدن آب کافی در طول روز اطمینان حاصل کنید، مگر اینکه پزشک محدودیت مصرف مایعات تعیین کرده باشد.
موارد احتیاط
قبل از مصرف قرص ناتریلیکس، اگر به آن یا سایر ترکیبات موجود در دارو حساسیت دارید، از مصرف خودداری کنید. این دارو ممکن است حاوی مواد غیرفعالی باشد که می‌تواند باعث واکنش‌های آلرژیک یا مشکلات دیگر شود. در صورت داشتن سوابق پزشکی از جمله مشکلات قلبی، مشکلات کلیوی، اختلالات کبدی، سابقه چربی خون، مشکلات گوارشی (زخم معده، روده یا مری)، مشکلات یا بیماری خاص ریوی و… با پزشک مشورت کنید. در ادامه به موارد احتیاط قرص ناتریلیکس خواهیم پرداخت؛
- غلظت سرمی اسید اوریک به طور متوسط 0.69 میلی گرم در 100 میلی لیتر در بیماران تحت درمان با اینداپامید 1.25 میلی گرم و به طور متوسط 1.0 میلی گرم در 100 میلی لیتر در بیماران تحت درمان با اینداپامید 2.5 میلی گرم و 5.0 میلی گرم افزایش یافته است و نقرس آشکار ممکن است ایجاد شود. در طول درمان به طور دوره‌ای غلظت اسید اوریک سرم را کنترل کنید.
- در بیماران مبتلا به بیماری شدید کلیوی با احتیاط مصرف شود، زیرا کاهش حجم پلاسما ممکن است آزوتمی را تشدید کند. در صورت مشاهده نارسایی پیشرونده کلیه، قطع درمان با دیورتیک را در نظر بگیرید. آزمایشات عملکرد کلیه باید به طور دوره‌ای در طول درمان انجام شود.
- در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کبد یا بیماری کبدی پیشرونده با احتیاط مصرف شود. تغییرات جزئی در تعادل مایعات و الکترولیت‌ها ممکن است باعث تشدید کمای کبدی شود.
- دیابت پنهان ممکن است آشکار شود و نیاز به انسولین در بیماران دیابتی ممکن است در طول تجویز تیازید تغییر کند. غلظت سرمی گلوکز باید به طور معمول در طول درمان کنترل شود.
- دفع کلسیم توسط دیورتیک‌هایی که از نظر دارویی مرتبط با اینداپامید هستند، کاهش می‌یابد. درمان طولانی مدت با داروهای مرتبط با اینداپامید ممکن است به ندرت با هیپرکلسمی و هیپوفسفاتمی ثانویه به تغییرات فیزیولوژیک در غده پاراتیروئید همراه باشد. قبل از انجام آزمایشات عملکرد پاراتیروئید، درمان باید قطع شود.
- درمان ممکن است سطوح ید متصل به پروتئین سرم را بدون علائم اختلال تیروئید کاهش دهد. تیازیدها لوپوس اریتماتوز سیستمیک را تشدید یا فعال کرده‌اند. امکان را با این درمان نیز در نظر بگیرید.
خطر گلوکوم زاویه بسته با قرص ناتریلیکس
- داروهای سولفونامید یا مشتق از سولفونامید مانند اینداپامید، می‌توانند یک واکنش غیرعادی ایجاد کنند که منجر به گلوکوم حاد با زاویه بسته و افزایش فشار داخل چشم با یا بدون تغییر نزدیک بینی حاد یا افیوژن مشیمیه شود. علائم ممکن است شامل شروع حاد کاهش حدت بینایی یا درد چشم باشد و معمولاً ظرف چند ساعت تا چند هفته پس از شروع دارو رخ می‌دهد.
- گلوکوم با زاویه بسته درمان نشده ممکن است منجر به از دست دادن دائمی میدان بینایی شود. درمان اولیه قطع اینداپامید در سریع‌ترین زمان ممکن است. اگر فشار داخل چشم کنترل نشده باقی بماند، ممکن است نیاز به درمان فوری پزشکی یا جراحی باشد. عوامل خطر برای ایجاد گلوکوم حاد زاویه بسته ممکن است شامل سابقه آلرژی به سولفونامید یا پنی سیلین باشد.
موارد منع مصرف قرص ناتریلیکس
- حساسیت به اینداپامید یا سولفونامیدها
- آنوریا
عدم تعادل مایعات و الکترولیت‌ها با قرص ناتریلیکس
- موارد شدید هیپوناترمی همراه با هیپوکالمی که با دوزهای توصیه شده عمدتاً در زنان مسن گزارش شده است. افزایش خطر هیپوناترمی با دوزهای 2.5 و 5 میلی گرم گزارش شده است. هیپوناترمی احتمالاً از نظر بالینی قابل توجه (< 125 میلی اکیوالان در لیتر) با دوز 1.25 میلی گرم گزارش نشده است. بنابراین، بیماران باید با دوز 1.25 میلی گرم شروع و در کمترین دوز ممکن حفظ شوند.
- هیپوکالمی معمولا با دیورتیک‌ها رخ می‌دهد. نظارت بر الکترولیت، به ویژه در بیمارانی که در معرض افزایش خطر هیپوکالمی هستند، مانند آن‌هایی که آریتمی قلبی دارند یا گلیکوزیدهای قلبی همزمان دریافت می‌کنند، ضروری است.
- انجام تعیین دوره‌ای الکترولیت‌های سرم در فواصل زمانی مناسب ضروی است. بیماران باید از نظر علائم بالینی عدم تعادل مایع یا الکترولیت مانند هیپوناترمی، آلکالوز هیپوکلرمیک یا هیپوکالمی تحت نظر باشند. علائم هشدار دهنده شامل خشکی دهان، تشنگی، ضعف، خستگی، بی‌حالی، خواب آلودگی، بی‌قراری، درد یا گرفتگی عضلات، افت فشار خون، الیگوری، تاکی کاردی و اختلالات گوارشی است.
- تعیین الکترولیت به ویژه در بیمارانی که بیش از حد استفراغ می‌کنند یا مایعات تزریقی دریافت می‌کنند، در بیمارانی که دچار عدم تعادل الکترولیت هستند (از جمله افرادی که دچار نارسایی قلبی، بیماری کلیوی و سیروز هستند) و در بیمارانی که رژیم غذایی با نمک محدود می‌کنند، مهم است.
عوارض قرص ناتریلیکس
گرگرفتگی، سرگیجه، سردرد، سبکی سر، خستگی یا ضعف، فشار خون بالا، بی‌قراری، شب ادراری، تاری دید، خارش، کهیر و… برخی از عوارض قرص ناتریلیکس می‌باشد. به یاد داشته باشید که پزشک شما تشخیص داده که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می‌کنند عوارض جانبی جدی ندارند. در صورت مشاهده علائم یک واکنش آلرژیک جدی، از جمله بثورات پوستی، خارش و تورم (به ویژه در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، فورا به پزشک مراجعه کنید. در ادامه به برخی عوارض قرص ناتریلیکس خواهیم پرداخت؛
- فشار خون بالا
- گرگرفتگی
- سبکی سر
- سرگیجه
- سردرد
- ضعف
- بی قراری
- خواب آلودگی
- خستگی
- بدحالی
- بی‌اشتهایی
- حالت تهوع یا استفراغ
- شب ادراری
- تاری دید
- ناهنجاری‌های الکترولیت
- خارش
- کهیر
تداخل دارویی ناتریلیکس
- تداخلات رده X (پرهیز): آمینولوولینیک اسید (سیستمیک)، برومپریدول، فکسینیدازول، لووسولپیرید، پرومازین
- کاهش اثرات ناتریلیکس توسط داروها: آمفتامین‌ها، عوامل کمپلکس ساز اسیدهای صفراوی، بریگاتینیب، برومپریدول، دکس متیل‌فنیدات، گیاهان (با خاصیت افزاینده فشارخون)، متیل‌فنیدات، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، آگونیست‌های اپیوئید، یوهیمبین
- افزایش اثرات داروها توسط ناتریلیکس: داروهای کاهنده فشارخون، ایوابرادین، فرآورده‌های حاوی لوودوپا، لووسولپیرید، لیتیم، مکامیلامین، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ، دی، ای، کا، فولات و آهن)، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ، ای و بدون آهن)، داروهای مسدودکننده عصبی – عضلانی (غیر دپلاریزان)، نیتروپروسید، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، اکس‌کاربازپین، فولکودین، پورفیمر، پرومازین، سدیم فسفات‌ها، توپیرامات، تورمیفن، ورتپورفین، آنالوگ‌های ویتامین دی
- افزایش اثرات ناتریلیکس توسط داروها: دکس کتوپروفن، دیاسرین، دیازوکسید، گیاهان (با خاصیت کاهنده فشارخون)، ایپراگلیفلوزین، شیرین‌بیان، لورمتازپام، مولسی‌دومین، مولتی ویتامین/ فلورید (حاوی ویتامین‌های آ، دی و ای)، نفتوپیدیل، نیسرگولین، نیکوراندیل، اوبینوتوزومب، آگونیست‌های اپیوئید، پنتوکسی فیلین، مهارکننده‌های فسفودی استراز 5، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، کیناگولید، ربوکستین، مهارکننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین
مصرف قرص ناتریلیکس در دوران بارداری و شیردهی
ناتریلیکس به طور کلی در دوران بارداری توصیه نمی‌شود. اینداپامید می‌تواند به جفت عبور کند و بر جنین تأثیر منفی بگذارد. مصرف این دارو در دوران بارداری ممکن است باعث کاهش خون‌رسانی به جفت و ناهنجاری‌های رشد جنین شود.
شرایط نگهداری قرص ناتریلیکس
قرص ناتریلیکس باید در دمای اتاق و دور از نور نگهداری شود. همچنین مهم است که تمام داروها را از دید و دسترس کودکان دور نگه دارید، زیرا بسیاری از اشکال دارویی (مانند قرص‌های هفتگی و قطره‌های چشمی، کرم‌ها، چسب‌ها و استنشاق‌ها) در برابر کودک مقاوم نیستند و کودکان خردسال می‌توانند آن‌ها را به راحتی باز کنند. داروهای غیر ضروری باید به روش‌های خاصی دور ریخته شوند تا اطمینان حاصل شود که حیوانات خانگی، کودکان و سایر افراد نمی‌توانند آن‌ها را مصرف کنند.
کلام آخر قرص ناتریلیکس
این مقاله به بررسی کاهش احتباس مایعات ناشی از نارسایی احتقانی قلب با قرص ناتریلیکس، از مجله داروخانه آنلاین مثبت سبز پرداخت. نارسایی احتقانی قلب با چالش‌های بزرگی مانند احتباس مایعات و افزایش فشار خون همراه است که می‌تواند به شدت کیفیت زندگی بیماران را تحت تأثیر قرار دهد. قرص ناتریلیکس (اینداپامید) به عنوان یک داروی دیورتیک مؤثر در کاهش این احتباس مایعات، نقشی حیاتی در مدیریت علائم و بهبود وضعیت بیماران ایفا می‌کند. این دارو با مکانیسم‌های چندگانه خود، از جمله افزایش دفع سدیم و آب و کاهش مقاومت عروقی، به کاهش حجم مایعات بدن و کنترل فشار خون کمک می‌کند.
منبع سایت: Medscape
