راه های معقولانه برای تنبیه کودکان
ما پیش از این توی مطالب “راهکارهای تشویق کودکان چیست؟” و “عوارض تنبیه بدنی کودکان چیست؟” پیرامون راه های تربیتی توضیح دادیم، حال شاید سوال پیش بیاد که پس راه های معقولانه برای تنبیه کودکان چیه و از چه راهی می شه کودک رو متوجه خطوط قرمز کرد؟
کودکان باید بیاموزن که کردارشون توام با نتایج و عواقبه، بهترین و بی تردید ترین راه برای ترتبیت کودک، بودن الگوی مناسبه، شما هر چقدر قوی ترین و حتی بهترین راهکارهای تنبیه و تشویق رو برای کودک به کار بگیرید ولی تا وقتی که خودتون به حرف ها و خواسته های خودتون عمل نکنید، فقط کودک رو از خودتون دور کرده و اعتماد فرزندتون رو از دست دادین. پس قبل از هر چیز با فرزندتون به جمع بندی برسید که تصمیم دارید چه نوع کودکی رو پرورش و چه فردی رو به جامعه تحویل بدین.
کودک شما ناخودآگاه تمام اعمال شما رو بررسی کرده و مطابق اون عمل می کنه.
یه نکته خیلی مهم برای تنبیه کودکان
تنبیه کودک رو کاملا مطابق با کاری که کرده تنظیم کنید، تنبیه زیاد برای یه کار اشتباه کوچک و یه تنبیه کم برای کار اشتباه بزرگ، هر دو نتیجه ای به شدت مخرب به جا میذارن.
برای شروع
تا یه سنی شما باید با الگو بودن، حرف زدن و آرامش و به کار بردن راهکارهای تشویقی، خوب و بد و حدود اعمال رو برای فرزندتون مشخص کنید. اون از جایی جز شما نمی تونه این ها رو بیاموزه.
قدم بعدی
علایق کودکتون رو هیچ وقت مورد حمله قرار ندید، یعنی مانور اصلی و همیشگیتون رو بر روی علایق فرزندتون نذارید.
نکته اصلی:
- هیچ چیز به اندازه یه پدر و مادر مقتدر و مهربون، نمی تونه مهم باشه! شما اگه هر دو مقتدر باشید و تصمیم هاتون یکی باشه و دوتا نشه موفق خواهید بود.
- بدترین آسیب رو کودک موقعی می بینه که پدر حرف مادر رو با اعمال، حرف ها و… و در مقابل مادر حرف و تصمیم پدر رو از بین ببره.
- این حرف به این معنی نیست که کودک رو در پروسه تنبیه بی پناه رها کنید، بلکه فقط کافیه کودک نسبت به دو عامل محبت و اقتدار پدر و مادرش اطمینان صددر صدی داشته باشه.
- هیچ وقت از موضع خودتون کوتاه نیاید تا کودک متوجه عمل اشتباه خودش بشه.
یه مثال:
- کودک شما کار خطرناکی کرده، به عنوان مثال شما از مدت ها قبل در مورد شیر گاز شومینه به او اخطار دادید، مناسب سنش بهش توضیحات کافی رو دادید و مطمئن هستید که اون به طور کامل به خطری که در کمینشه واقفه!
- حالا کودک به شیر گاز دست زده و خودش رو توی خطر انداخته!
- برخورد اول شما قطعا هیجانی خواهد بود، ما به شما توصیه می کنیم، معقولانه رفتار کنید!
- کودک رو به گوشی تنها فرا بخونید، هیچ وقت تحت هیچ شرایطی، حتی جلوی یک نفر هم کودک رو تنبیه نکنید، مگر اینکه قصد شما پرورش کودکی به شدت مریض و دارای خلا روحی باشه که بعید می دونیم!!!
- قدم بعدی اینکه در محیطی خلوت، به یاد کودک بیارید که در مورد این کار باهاش صحبت کردید، پس از گرفتن تایید از زبون خودش، بهش با لحنی آرام اما مقتدر، بدون اینکه به چشمای کودک نگاه کنید، بگید که از اون انتظار نداشتید و به شدت از این کار اون ناراحتید.
- بهتره کودک رو به تناسب کار اشتباهش، یه مدت از چند دقیقه تا چند روز از برخی امکانات محروم کنید.
- به تناسب کار خطا می تونید از محبت زیاد از حد، پارک رفتن و… اون رو به مدت محدود محروم کنید.
نکته بسیار پر اهمیت:
وقتی حس کردید که دوره محرومیت تموم شده، بدون هیچ مقدمه ای دوره تنبیه کودکان رو ترک نکنید! حتما از زبون کودک بشنوید که متوجه اشتباهش شده، بعد از اون با صحبتی با این محتوا که اون رو دوستش دارید و بخاطر خودش اون رو محدود کردید، دوره تنبیه رو تموم کنید.
