کمبود کدام ویتامین باعث کاهش سوخت و ساز بدن می شود؟

ویتامین‌های محلول در آب

به استثنای ویتامین C (اسید اسکوربیک)، همه ویتامین‌های محلول در آب (همه ویتامین‌های گروه B) عملکرد کاتالیزوری دارند. به عنوان مثال، این ویتامین‌ها به عنوان کوآنزیم آنزیم‌ها در انتقال انرژی یا در متابولیسم چربی‌ها، کربوهیدرات‌ها و پروتئین‌ها عمل می‌کنند. اهمیت متابولیک ویتامین‌های محلول در آب، با حضور آن‌ها در اکثر بافت‌های گیاهی و جانوری درگیر در متابولیسم به وضوح مشخص است.

ویتامین‌های محلول در چربی

برخی از ویتامین‌های محلول در چربی، بخشی از ساختار غشاهای بیولوژیکی را تشکیل می‌دهند یا به حفظ یکپارچگی و عملکرد غشاها کمک می‌کنند. برخی دیگر از آن‌ها نیز ممکن است با کنترل سنتز آنزیم‌های خاص در سطح ژنتیکی عمل کنند. برخلاف ویتامین‌های محلول در آب، ویتامین‌های محلول در چربی برای عملکردهای خاص در بافت‌های بسیار متمایز و تخصصی، ضروری هستند. بنابراین، توزیع آن‌ها در طبیعت نسبت به ویتامین‌های محلول در آب انتخابی‌تر است.

همه مهره داران، از جمله انسان، به منابع غذایی ویتامین A، ویتامین D، تیامین، ریبوفلاوین، ویتامین B6 و اسید پانتوتنیک نیاز دارند. برخی از مهره داران، به ویژه آن‌هایی که بسیار تکامل‌یافته‌اند، نیازهای اضافی برای سایر ویتامین‌ها نیز دارند.

ویتامین D

ویتامین D، می‌تواند از بسیاری از شرایط بحرانی مرتبط با سلامتی جلوگیری کند. وجود گیرنده ویتامین D در تعدادی از بافت‌ها نشان می‌دهد که ویتامین D نقش‌های فیزیولوژیکی مختلفی به غیر از متابولیسم کلسیم و فسفر دارد.

کمبود ویتامین D یک مشکل شایع سلامت در سراسر جهان است. علیرغم اثرات شناخته شده آن در ساختمان اسکلتی بدن، مطالعات برای بررسی اثرات برون اسکلتی آن، یعنی در پیشگیری از بیماری‌های متابولیک مانند چاقی، چربی خون و دیابت ملیتوس آغاز شده است.

شواهد موجود نشان می‌دهد که کمبود ویتامین D می‌تواند عملکرد سلول‌های β پانکراس را مختل کند، بنابراین ترشح انسولین را به خطر می‌اندازد. علاوه بر این، کمبود ویتامین D همچنین می‌تواند التهاب، استرس اکسیداتیو و آپوپتوز در پانکراس و بسیاری از اندام‌ها را تشدید کند که منجر به مقاومت به انسولین می‌شود.

گزارش شده است که قرص ویتامین D به بهبود پارامترهای متابولیک مرتبط با مقاومت به انسولین و دیابت در افراد کمک می‌کند. در یک کارآزمایی دوسوکور، تصادفی و کنترل شده با دارونما در افراد چاق، مکمل هفتگی با 25000 IU کله کلسیفرول خوراکی به مدت 3 ماه همراه با رژیم کم کالری منجر به بهبود حساسیت به انسولین شد.

در همین حال، یک مطالعه بالینی تصادفی دوسوکور دیگر روی افراد مبتلا به پیش دیابت و کمبود ویتامین D، بهبود قابل توجهی در حساسیت به انسولین و کاهش پیشرفت به سمت دیابت را پس از درمان شش ماهه با ویتامین D3 خوراکی (50000 IU) نشان داد.

همچنین در یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده با افراد تحت مصرف مکمل هفتگی با 50000 IU ویتامین D3 به مدت 12 هفته منجر به کاهش قابل توجهی در BMI شده و بهبود سطح گلوکز خون ناشتا و پارامترهای متابولیک در زنان یائسه نیز مشاهده شد.

سخن پایانی

ویتامین‌ها تقریبا مسئول تمام عملکردهای بدن ما هستند و برای متابولیسم و تولید انرژی ضروری هستند؛ بنابراین هر گونه کمبود ویتامین‌ها سرعت سوخت و ساز بدن ما را کاهش می‌دهد و احتمال اینکه ما احساس خستگی کنیم بیشتر می‌شود. همچنین بدن نمی‌تواند به درستی از انرژی استفاده کند، بنابراین ممکن است حتی بعد از صرف غذا نیز احساس کنیم که انرژی کافی برای ادامه کار نداریم.