جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

داروهای دیابت

تعداد مقالات: 25

لیست داروهای دیابت

پزشکان داروهای مختلفی را برای درمان دیابت نوع 1 و دیابت نوع 2 تجویز می‌کنند که به کنترل قند خون کمک می‌کنند. درمان ممکن است بسته به تشخیص، سلامتی و سایر عوامل متفاوت باشد.

دیابت وضعیتی است که موجب سطوح بالای قند خون در بدن می‌شود. این واکنش زمانی اتفاق می‌افتد که بدن نمی‌تواند هورمون انسولین را آنطور که باید بسازد یا از آن استفاده کند. انسولین که توسط پانکراس تولید می‌شود، به بدن کمک می‌کند تا از قند غذایی که می‌خورید استفاده کند.

دو نوع عمده دیابت وجود دارد؛ دیابت نوع 1 و دیابت نوع 2. افراد مبتلا به هر دو نوع، نیاز به داروهایی دارند که به کنترل قند خون کمک می‌کند. در ادامه داروهای دیابت را به شما معرفی می‌کنیم.

داروی دیابت نوع یک

در دیابت نوع 1، بدن نمی‌تواند انسولین بسازد. هدف از درمان، جایگزین کردن انسولینی است که پانکراس نمی‌تواند آن را بسازد.

انسولین

انسولین، رایج‌ترین دارویی است که در درمان دیابت نوع 1 استفاده می‌شود. انسولین به کمک پمپ انسولین یا به صورت تزریقی تجویز می‌شود. انواع مختلفی از انسولین وجود دارد. آن‌ها بر اساس سرعت شروع به کار، مدت زمان کار و اینکه آیا اوج سطح عمل دارند یا نه، متفاوت هستند.

نوع انسولین مورد نیاز بستگی به حساسیت بدن به انسولین و شدت کمبود آن دارد. انواع انسولین شامل موارد زیر است:

انسولین کوتاه اثر

انسولین رگولار یا “کوتاه اثر” ممکن است 30 دقیقه پس از تزریق به جریان خون برسد و 2 تا 3 ساعت پس از آن به اوج خود برسد. این تزریق‌ها نیز 3 تا 6 ساعت کار می‌کنند. انواع انسولین رگولار عبارت‌اند از:

  • Humulin R U-100
  • Novolin R FlexPen
  • Novolin R ReliOn
  • Novolin R FlexPen ReliOn

انسولین سریع الاثر

همانطور که از نام آن پیداست، انسولین سریع الاثر در عرض 15 دقیقه عمل می‌کند. زمان اوج اثر آن 1 تا 2 ساعت پس از مصرف و مدت زمان اثر دارو بین 2 تا 4 ساعت است. انواع موجود انسولین سریع الاثر عبارت‌اند از:

  • انسولین استنشاقی (Afrezza)
  • انسولین آسپارت، با نام‌های تجاری از جمله:
  1. فیاسپ
  2. فیاسپ فلکس تاچ
  3. فیاسپ پن فیل
  4. NovoLog
  5. NovoLog FlexPen
  6. NovoLog FlexTouch
  7. NovoLog PenFill
  8. ReliOn NovoLog
  9. ReliOn NovoLog FlexPen
  • انسولین گلولیزین (Apidra، Apidra SoloStar)، که فقط به عنوان یک داروی با نام تجاری در دسترس است.
  • انسولین لیسپرو، با نام‌های تجاری از جمله:
  1. Admelog
  2. Admelog SoloStar
  3. هومالوگ
  4. Humalog KwikPen
  5. Humalog Junior KwikPen
  • انسولین lispro-aabc (Lyumjev, Lyumjev KwikPen)

انسولین با اثر متوسط

انسولین متوسط ​​اثر حدود 2 تا 4 ساعت پس از استفاده عمل کرده و به طور میانگین بعد از 12 ساعت به اوج اثر خود می‌رسد. می‌توانید انتظار داشته باشید که این نوع انسولین بین 12 تا 18 ساعت دوام داشته باشد. به طور مثال انسولین ایزوفون که با نام‌های تجاری از جمله موارد زیر فروخته می‌شود:

  • نوولین N
  • Humulin N U-100
  • Humulin N KwikPen
  • Novolin N FlexPen
  • Novolin N ReliOn
  • Novolin N FlexPen ReliOn

انسولین طولانی اثر

انسولین طولانی مدت به کاهش سطح گلوکز خون شما تا 24 ساعت یا بیشتر کمک می‌کند و آن را مدت طولانی تری بدون اوج اثر تثبیت می‌کند. انواع انسولین طولانی اثر موجود عبارت‌اند از:

  • انسولین دگلودک (Tresiba، Tresiba FlexTouch)
  • انسولین دتمیر (لومیر)
  • انسولین glargine-yfgn (Semglee-yfgn)
  • انسولین معمولی غلیظ (Humulin R U-500، Humulin R U-500 KwikPen)
  • انسولین گلارژین، با نام‌های تجاری از جمله:
  1. Basaglar KwikPen
  2. لانتوس
  3. Lantus SoloStar
  4. Toujeo SoloStar
  5. Toujeo Max SoloStar

انسولین‌های ترکیبی

  1. انسولین آسپارت پروتامین/انسولین آسپارت 70/30 (NovoLog Mix 70/30، NovoLog Mix 70/30 FlexPen)
  2. انسولین ایزوفون / انسولین معمولی 70/30، با نام‌های تجاری از جمله موارد زیر فروخته می‌شود:
  3. هومولین 70/30
  4. Humulin 70/30 KwikPen
  5. نوولین 70/30
  6. Novolin 70/30 FlexPen
  7. Novolin 70/30 FlexPen ReliOn
  • insulin lispro protamine/insulin lispro 50/50 (Humalog Mix 50/50, Humalog Mix 50/50 KwikPen)
  • insulin lispro protamine/insulin lispro 75/25 (Humalog Mix 75/25, Humalog Mix 75/25 KwikPen)

آمیلینومیمتیک تزریقی

پراملینتید (SymlinPen) یک آمیلینومیمتیک است. این یک داروی تزریقی است که قبل از غذا استفاده می‌شود.

پراملینتید با به تعویق انداختن زمان تخلیه معده کار می‌کند. همچنین باعث کاهش ترشح هورمون گلوکاگون بعد از غذا می‌شود. این اقدامات باعث کاهش قند خون می‌شود. پراملینتید اشتها را نیز کاهش می‌دهد.

داروهای دیابت نوع 2

اگر دیابت نوع 2 دارید، بدن انسولین تولید می‌کند اما به خوبی از آن استفاده نمی‌کند. بدن نمی‌تواند انسولین کافی بسازد تا سطح قند خون را در محدوده بهینه نگه دارد. هدف از درمان دیابت نوع 2 کمک به بدن برای استفاده بهتر از انسولین یا خلاص شدن از شر گلوکز اضافی در خون است.

بیشتر داروهای دیابت نوع 2 داروهای خوراکی هستند. البته ممکن است از انسولین یا داروهای تزریقی نیز استفاده شود. برخی از این داروها ترکیبی از بیش از یک داروی دیابت هستند.

انسولین

برخی از افراد مبتلا به دیابت نوع 2 نیز ممکن است نیاز به مصرف انسولین داشته باشند. همان انواع انسولین که برای درمان دیابت نوع 1 استفاده می‌شود می‌تواند دیابت نوع 2 را نیز درمان کند. پزشک ممکن است انواع انسولین ذکر شده در درمان دیابت نوع 1 را برای دیابت نوع 2 توصیه کند.

مهارکننده‌های آلفا گلوکوزیداز

این داروها به بدن شما کمک می‌کنند تا غذاهای نشاسته‌ای و قند را تجزیه کند. این اثر باعث کاهش سطح قند خون شما می‌شود.

این داروها ممکن است باعث هیپوگلیسمی‌(قند خون پایین) شوند. اگر آن‌ها را با سایر انواع داروهای دیابت مصرف کنید، خطر هیپوگلیسمی‌شما ممکن است بیشتر باشد. بنابراین، مهم است که آن‌ها را فقط طبق دستور مصرف کنید. برای بهترین نتیجه، مهارکننده‌های آلفا گلوکوزیداز را قبل از غذا مصرف کنید. این داروها عبارت‌اند از قرص آکاربوز و میگلیتول (گلایست).

بیگوانیدها؛ از قرص‌های دیابت

بیگوانیدها میزان تولید گلوکز کبد را کاهش می‌دهند. این داروها همچنین میزان جذب گلوکز از روده‌ها را کاهش می‌دهند، به ماهیچه‌ها کمک می‌کنند گلوکز را جذب کنند و بدن را نسبت به انسولین حساس‌تر می‌کنند. رایج ترین بیگوانید متفورمین است. (Glumetza، Riomet، Riomet ER)

قرص متفورمین رایج ترین داروی خوراکی تجویز شده برای دیابت نوع 2 در نظر گرفته می‌شود. همچنین می‌توان آن را با سایر داروهای دیابت نوع 2 ترکیب کرد. متفورمین در داروهای زیر است:

  • متفورمین-آلولیپتین (کازانو)
  • متفورمین/کاناگلیفلوزین (Invokamet)
  • متفورمین/داپاگلیفلوزین (Xigduo XR)
  • متفورمین/امپاگلیفلوزین (Synjardy)
  • متفورمین/ارتوگلیفلوزین (Segluromet)
  • متفورمین/گلیپیزید
  • متفورمین/گلیبورید (گلوکوانس)
  • متفورمین/لیناگلیپتین (Jentadueto، Jentadueto XR)
  • متفورمین/پیوگلیتازون (Actoplus Met، Actoplus Met XR)
  • متفورمین/رپاگلینید (PrandiMet)
  • متفورمین/روزیگلیتازون (آواندامت)
  • متفورمین/ساکساگلیپتین (Kombiglyze XR)
  • متفورمین/سیتاگلیپتین (Janumet، Janumet XR)

آگونیست دوپامین-2

بروموکریپتین (Cycloset، Parlodel) آگونیست (مقلد) دوپامین-2 است. دقیقاً مشخص نیست که این دارو چگونه دیابت نوع 2 را درمان می‌کند. ممکن است بر ریتم بدن شما تأثیر بگذارد و از مقاومت به انسولین جلوگیری کند.

بر اساس یک بررسی در سال 2016، آگونیست‌های دوپامین-2 ممکن است سایر نگرانی‌های مربوط به سلامت مانند کلسترول بالا یا مدیریت وزن را نیز بهبود بخشند.

مهارکننده‌های دی پپتیدیل پپتیداز 4 (DPP-4)

مهارکننده‌های DPP-4 برای کمک به کاهش قند خون بدون ایجاد هیپوگلیسمی‌ استفاده می‌شوند. مهارکننده‌های DPP-4 آنزیم DPP-4 را مسدود می‌کنند. این آنزیم هورمونی به نام اینکرتین را از بین می‌برد که به طور معمول به بدن کمک می‌کند تا در صورت نیاز انسولین تولید کند. اینکرتین‌ها همچنین خروجی گلوکز از کبد را زمانی که بدن به آن نیاز ندارد کاهش می‌دهد.

این داروها همچنین می‌توانند به پانکراس کمک کنند تا انسولین بیشتری تولید کند. نمونه‌هایی از مهارکننده‌های DPP-4 عبارت‌اند از:

  • آلوگیپتین (نسینا)
  • آلوگیپتین/متفورمین (کازانو)
  • لیناگلیپتین (Tradjenta)
  • لیناگلیپتین/امپاگلیفلوزین (Glyxambi)
  • لیناگلیپتین/متفورمین (جنتادئوتو، جنتادوئتو XR)
  • ساکساگلیپتین (Onglyza)
  • ساکساگلیپتین/متفورمین (Kombiglyze XR)
  • سیتاگلیپتین (Januvia)
  • سیتاگلیپتین/متفورمین (Janumet و Janumet XR)
  • سیتاگلیپتین/سیمواستاتین (Juvisync)

آگونیست گیرنده پپتید-1 شبه گلوکاگون (آگونیست‌های گیرنده GLP-1)

آگونیست‌های گیرنده GLP-1 مشابه اینکرتین هستند. پزشک ممکن است آن‌ها را علاوه بر رژیم غذایی و برنامه ورزشی برای کمک به کنترل بهتر قند خون تجویز کند. آگونیست‌های گیرنده GLP-1 میزان مصرف انسولین بدن و رشد سلول‌های بتای پانکراس را افزایش می‌دهند. آن‌ها اشتها و میزان مصرف گلوکاگون بدن را کاهش می‌دهند.

آگونیست‌های گیرنده GLP-1 همچنین تخلیه معده را کند می‌کنند، که ممکن است جذب مواد مغذی را از غذاهایی که می‌خورید به حداکثر برساند و در عین حال به شما کمک کند وزن خود را حفظ کنید یا کاهش دهید. همه این‌ها اقدامات مهمی‌برای افراد مبتلا به دیابت است.

برای برخی افراد، بیماری قلبی عروقی آترواسکلروتیک، نارسایی قلبی یا بیماری مزمن کلیه ممکن است بر دیابت غالب باشد. در این موارد، انجمن دیابت آمریکا (ADA) برخی از آگونیست‌های گیرنده GLP-1 را به عنوان بخشی از یک رژیم درمانی کاهش دهنده گلوکز توصیه می‌کند. این داروها عبارت‌اند از:

  • دولاگلوتاید (Trulicity)
  • اگزناتید (Byetta)
  • exenatide با رهش طولانی (Bydureon BCise)
  • لیراگلوتاید (Saxenda, Victoza)
  • لیکسیسناتید (Adlyxin)
  • سماگلوتید (Ozempic)
  • تیرزپاتید (مونجارو)

مگلیتینیدها

این داروها به ترشح انسولین در بدن کمک می‌کنند. با این حال، آن‌ها برای همه نیستند. در برخی موارد، آن‌ها ممکن است قند خون را بیش از حد کاهش دهند، به خصوص اگر بیماری کلیوی پیشرفته داشته باشید. این داروها عبارت‌اند از ناتگلینید (استارلیکس) و رپاگلینید (پراندین).

مهارکننده‌های ناقل سدیم-گلوکز 2 (SGLT2)

مهارکننده‌های SGLT2 با جلوگیری از نگه داشتن گلوکز توسط کلیه‌ها عمل می‌کنند. در عوض، بدن شما از طریق ادرار از شر گلوکز خلاص می‌شود. مجدداً، در مواردی که بیماری قلبی عروقی آترواسکلروتیک، نارسایی قلبی یا بیماری مزمن کلیوی غالب است، انجمن دیابت آمریکا مهارکننده‌های SGLT2 را به عنوان یک گزینه درمانی احتمالی توصیه می‌کند. به طور مثال:

  • کاناگلیفلوزین (Invokana)
  • کاناگلیفلوزین/متفورمین (Invokamet، Invokamet XR)
  • داپاگلیفلوزین (Farxiga)
  • داپاگلیفلوزین/متفورمین (Xigduo XR)
  • داپاگلیفلوزین/ساگزاگلیپتین (Qtern)
  • امپاگلیفلوزین (Jardiance)
  • امپاگلیفلوزین/لیناگلیپتین (Glyxambi)
  • امپاگلیفوزین/لیناگلیپتین-متفورمین (Trijardy XR)
  • امپاگلیفلوزین/متفورمین (Synjardy، Synjardy XR)
  • ارتوگلیفلوزین (Steglatro)

داروهای سولفونیل اوره

داروهای سولفونیل اوره از قدیمی‌ترین داروهای دیابت هستند که هنوز هم مورد استفاده قرار می‌گیرند. آن‌ها با تحریک پانکراس با کمک سلول‌های بتا کار می‌کنند. این باعث می‌شود بدن انسولین بیشتری بسازد. این داروها عبارت‌اند از:

  • گلیمپراید (آماریل)
  • گلیمپراید/پیوگلیتازون (Duetact)
  • گلیکلازید
  • گلیپیزید
  • گلیپیزید ER (Glipizide XL، Glucotrol XL)
  • گلیپیزید/متفورمین
  • گلیبورید (گلیناز)
  • گلیبورید/متفورمین

تیازولیدین دیون‌ها

تیازولیدین دیون‌ها با کاهش گلوکز در کبد کار می‌کنند. آن‌ها همچنین با هدف قرار دادن مقاومت انسولینی به سلول‌های چربی کمک می‌کنند تا از انسولین بهتر استفاده کنند. این داروها با افزایش خطر بیماری قلبی همراه هستند. اگر پزشک یکی از این داروها را تجویز کند، عملکرد قلب شما را در طول درمان کنترل می‌کند. گزینه‌ها عبارت‌اند از:

پیوگلیتازون/آلوگلیپتین (Oseni)

پیوگلیتازون/گلیمپراید (Duetact)

پیوگلیتازون/متفورمین (Actoplus Met، Actoplus Met XR)

روزیگلیتازون

با پزشک مشورت کنید.

بسیاری از داروها برای درمان دیابت نوع 1 و 2 در دسترس هستند. هر کدام به روش‌های مختلفی برای کمک به کنترل قند خون شما کار می‌کنند. پزشک شما بر اساس نوع دیابت، سلامت و سایر عوامل داروی مناسب را انتخاب می‌کند. حتما تمام سوالات خود را از پزشک خود بپرسید.

قرص پیوگلیتازون با افزایش حساسیت سلول‌ها به انسولین، به بدن کمک می‌کند تا قند خون را به سطحی مطلوب برساند و از بروز عوارض خطرناک دیابت جلوگیری کند. در این مقاله، به بررسی عملکرد قرص پیوگلیتازون، فواید، عوارض جانبی و توصیه‌های مصرف آن پرداخته و نقش آن در مدیریت دیابت نوع ۲ را مورد تحلیل قرار خواهیم داد.
قرص گلوتازون با استفاده از ماده فعال پیوگلیتازون به عنوان یک تیازولیدین‌دیون، عملکرد انسولین در بدن را بهبود می‌بخشد و باعث می‌شود سلول‌ها گلوکز را بهتر جذب کنند. جذب بهتر گلوکز به افراد دیابتی کمک می‌کند تا سطح قند خون خود را به شکل موثری کاهش داده و از بروز عوارض دیابت جلوگیری کنند.
یکی از روش‌های مؤثر برای کنترل دیابت نوع 2، استفاده از داروهایی مانند قرص سیگومت است. سیگومت، ترکیبی از دو ماده مؤثره، متفورمین و سیتاگلیپتین می‌باشد که با مکانیسم‌های خاص خود به کنترل قند خون کمک می‌کنند. متفورمین با کاهش تولید قند در کبد و بهبود حساسیت به انسولین و سیتاگلیپتین با تحریک ترشح انسولین و مهار تخریب هورمون‌های تنظیم‌کننده قند خون، تأثیر قابل توجهی در تنظیم قند خون دارد.
یکی از داروهای مؤثر در زمینه کنترل دیابت نوع 2 قرص لیناگلیپتین است که به عنوان یک مهارکننده DPP-4، با افزایش ترشح انسولین و کاهش تولید گلوکز در کبد، به کنترل سطح قند خون کمک می‌کند. لیناگلیپتین به دلیل مزایای متعددی از جمله مصرف یک‌بار در روز و نیاز نداشتن به تنظیم دوز در بیماران با نارسایی کلیوی، به یکی از گزینه‌های محبوب برای درمان دیابت نوع ۲ تبدیل شده است.
سرم دکستروز یک جانشین مایعات در بدن است که در شرایطی که بدن نیاز به افزایش فوری قند خون دارد، استفاده می‌شود. این سرم یک راهکار مناسب برای بیماران مبتلا به دیابت دچار افت قندخون، جراحی، سوء تغذیه و… است. این سرم می‌تواند در مواقعی که نیاز به جبران کمبود مایعات و بهبود وضعیت الکترولیتی بدن است، مفید واقع شود.
قرص زیپتین با مکانیسم خاص خود، به تنظیم قند خون کمک می‌کند و از افزایش بیش‌ازحد آن پس از صرف غذا جلوگیری می‌کند. در این مقاله، به بررسی نحوه عملکرد، فواید و اثرات جانبی قرص زیپتین در کنترل دیابت نوع 2 پرداخته می‌شود تا تصویری جامع از نقش این دارو در بهبود کیفیت زندگی بیماران ارائه شود.
قرص امپاگلیفلوزین با مکانیسمی نوآورانه، با کاهش بازجذب گلوکز از کلیه‌ها و افزایش دفع آن از طریق ادرار، به کنترل سطح قند خون کمک می‌کند. علاوه بر این، امپاگلیفلوزین نقش مهمی در کاهش خطرات قلبی‌عروقی، که از مهم‌ترین عوارض دیابت نوع 2 هستند، ایفا می‌کند. این مقاله به بررسی دقیق‌تر این دارو، مکانیسم عمل، مزایا و موارد مصرف آن پرداخته و جایگاه آن را در مدیریت دیابت نوع 2 مورد بحث قرار می‌دهد.
برای مدیریت دیابت نوع ۲، استفاده از داروهای خوراکی نقش مهمی در کنترل سطح قند خون و بهبود کیفیت زندگی بیماران دارد. یکی از این داروها، قرص گلی کلازید است که به طور گسترده‌ای در درمان دیابت نوع ۲ مورد استفاده قرار می‌گیرد. گلی کلازید به عنوان یک داروی ضد دیابت سولفونیل‌اوره‌ای، با تحریک ترشح انسولین از پانکراس به کاهش قند خون کمک می‌کند.
قرص سیتاگلیپتین، که به دسته‌ای از داروهای مهارکننده DPP-4 تعلق دارد، از طریق افزایش ترشح انسولین و کاهش تولید گلوکز در کبد، به کنترل سطح قند خون کمک می‌کند. سیتاگلیپتین با افزایش سطح هورمون‌های خاصی که به نام اینکرتین‌ها شناخته می‌شوند، کار می‌کند. این هورمون‌ها به بدن کمک می‌کنند تا بعد از غذا، تولید انسولین را افزایش داده و همزمان تولید گلوکز در کبد را کاهش دهند.
دیابت نوع 2 یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مزمن است که میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری که ناشی از اختلال در متابولیسم قند خون است، می‌تواند منجر به مشکلات جدی از جمله بیماری‌های قلبی، کلیوی و عصبی شود. درمان دیابت نوع 2 معمولاً شامل ترکیبی از تغییرات در سبک زندگی، رژیم غذایی، و داروهای خوراکی یا تزریقی است. یکی از داروهای جدیدی که برای مدیریت این بیماری معرفی شده است، قرص سینوریپا است.
دیابت نوع 2 یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مزمن در سراسر جهان است که میلیون‌ها نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری زمانی رخ می‌دهد که بدن نمی‌تواند به درستی از انسولین استفاده کند یا به مقدار کافی انسولین تولید نمی‌کند. مدیریت و کنترل دیابت نوع 2 نیازمند تغییرات در سبک زندگی، رژیم غذایی و استفاده از داروهای مناسب است. یکی از داروهای جدید که به تازگی معرفی شده و توجه زیادی را به خود جلب کرده است، قرص گلوتریو (Glotrio) است.
دیابت بی‌مزه یکی از اختلالات نادر و پیچیده‌ای است که توانایی بدن در تنظیم تعادل آب را مختل می‌کند. این بیماری به دو نوع اصلی دیابت بی‌مزه مرکزی و نفروژنیک تقسیم می‌شود، که هر دو ناشی از مشکلاتی در هورمون ضدادراری (ADH) یا واکنش بدن به این هورمون هستند. بیماران مبتلا به دیابت بی‌مزه به دلیل عدم توانایی در تغلیظ ادرار، با علائمی همچون تشنگی شدید و ادرار فراوان مواجه می‌شوند. یکی از داروهای مهم در این حوزه، قرص دسموپرسین است.