اسپری سیمبیکورت دارویی است که به‌طور گسترده برای درمان آسم و بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) تجویز می‌شود. این اسپری حاوی دو داروی موثر به نام‌های بودزوناید و فورموترول است که ترکیب این دو ماده دارویی به بهبود علائم و کنترل بهتر بیماری کمک می‌کند. بودزوناید به عنوان یک استروئید ضدالتهاب عمل می‌کند و فورموترول به‌عنوان یک گشادکننده برونش سریع‌الاثر باعث تسهیل تنفس می‌شود.
آنچه در این مقاله می خوانیم
اشکال دارویی سیمبیکورت
- آئروسل استنشاقی (Symbicort، عمومی): 80 میکروگرم / 4.5 میکروگرم، 160 میکروگرم / 4.5 میکروگرم
موارد مصرف اسپری سیمبیکورت
اسپری سیمبیکورت (Symbicort) یک داروی ترکیبی است که برای درمان بیماری‌های مزمن انسدادی ریه (COPD) و آسم استفاده می‌شود. این دارو ترکیبی از دو ماده فعال به نام‌های بودزوناید (Budesonide) و فورموترول (Formoterol) می‌باشد. بودزوناید یک کورتیکواستروئید است که به کاهش التهاب در ریه‌ها کمک می‌کند و فورموترول یک برونکودیلاتور طولانی‌اثر است که به باز کردن راه‌های هوایی و تسهیل تنفس کمک می‌کند.
آثار فارماکولوژیک و مکانیسم اثر داروی سیمبیکورت
این دارو ترکیبی از دو ماده فعال به نام‌های بودزوناید و فورموترول است. مکانیسم عمل بودزوناید، کورتیکواستروئید ضد التهابی است که دارای فعالیت گلوکوکورتیکوئیدی قوی و فعالیت مینرالوکورتیکوئید ضعیف است. همچنین، مکانیسم عمل فورموترول آگونیست انتخابی بتا2-آدرنرژیک طولانی اثر با شروع اثر سریع است که به صورت موضعی به عنوان برونکودیلاتور عمل می‌کند. آدنیل سیکلاز داخل سلولی را تحریک می‌کند که منجر به افزایش سطح آدنوزین مونوفسفات حلقوی می‌شود و باعث شل شدن ماهیچه صاف برونش و مهار آزادسازی واسطه های ماست سل می‌شود.
مقدار مصرف اسپری سیمبیکورت
اسپری سیمبیکورت را طبق دستور پزشک از طریق دهان دو بار در روز (صبح و عصر با فاصله 12 ساعت) استنشاق کنید. هنگام پرایمینگ دستگاه استنشاقی، حتما اسپری را دور از صورت انجام دهید تا دارو وارد چشم شما نشود. قبل از هر بار مصرف به مدت 5 ثانیه دستگاه استنشاقی را به خوبی تکان دهید. اگر دوز تجویز شده شما 2 پاف است، حداقل یک دقیقه بین آن‌ها صبر کنید. اگر به طور همزمان از داروهای استنشاقی دیگر استفاده می‌کنید، حداقل 1 دقیقه بین مصرف هر دارو صبر کنید و این دارو را در آخر استفاده کنید.
زمان مصرف اسپری سیمبیکورت
قبل از استنشاق اسپری سیمبیکورت، اطلاعات دارویی موجود در بسته بندی شامل مقدار و زمان مصرف را با دقت بررسی کنید. برای جلوگیری از خشکی دهان، گرفتگی صدا و عفونت‌های قارچی دهان، غرغره کنید، دهان خود را با آب شستشو دهید و بعد از هر بار مصرف تف کنید. از این دارو به طور منظم استفاده کنید تا بیشترین سود را از آن ببرید. افزایش دوز مصرفی بدون هماهنگی با پزشک سبب افزایش خطر عوارض جانبی می‌شود. بدون هماهنگی با پزشک دوز مصرفی خود را افزایش، کاهش یا قطع نکنید.
طریقه مصرف اسپری سیمبیکورت
- اسپری سیمبیکورت برای درمان در بیمارانی که بیماری آن‌ها به اندازه کافی با داروی طولانی مدت کنترل نمی‌شود یا شدت بیماری آن‌ها مستلزم درمان با آگونیست بتا طولانی اثر (LABA) و کورتیکواستروئید استنشاقی است، تجویز می‌شود.
- دوز مصرفی 160 میکروگرم / 9 میکروگرم (2 تحریک 80 میکروگرم / 4.5 میکروگرم) هر 12 ساعت و برای آسم شدیدتر 320 میکروگرم / 9 میکروگرم در 12 ساعت استفاده می‌شود که نباید از 320 میکروگرم در 9 میکروگرم در 12 ساعت تجاوز کند.
- این دارو در جهت بیماری مزمن انسدادی ریه (درمان انسداد جریان هوا) توصیه می‌شود. دوز پیشنهادی 160 میکروگرم / 9 میکروگرم (2 تحریک 80 میکروگرم / 4.5 میکروگرم) در 12 ساعت است که مقدار کلی نباید از 320 میکروگرم در 9 میکروگرم در 12 ساعت تجاوز کند.
- اگر پس از 1-2 هفته درمان با 80 میکروگرم در 4.5 میکروگرم پاسخ ناکافی داشت، تغییر به 160 میکروگرم در 4.5 میکروگرم ممکن است کنترل بیشتری ایجاد کند.
- همچنین در بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD)، 160 میکروگرم / 4.5 میکروگرم تنها دوز درمانی تایید شده است. در صورت بروز تنگی نفس در فاصله زمانی بین دوزها، آگونیست بتا کوتاه اثر استنشاقی (SABA) را برای تسکین فوری تجویز کنید.
- اگر از یک استنشاق سریع (مانند آلبوترول که در برخی کشورها سالبوتامول نیز نامیده می‌شود) در برنامه روزانه منظم (مانند 4 بار در روز) استفاده کرده‌اید، باید این برنامه را متوقف کنید و فقط در صورت نیاز از استنشاق سریع استفاده کنید. برای تنگی نفس ناگهانی یا حملات آسم با پزشک مشورت کنید.
- همچنین، ممکن است 1 هفته یا بیشتر طول بکشد تا از مزایای کامل این دارو بهره‌مند شوید. اگر علائم شما بهبود نیافت یا بدتر شد، به پزشک خود اطلاع دهید.
موارد احتیاط
قبل از مصرف اسپری سیمبیکورت، اگر به آن یا سایر ترکیبات موجود در دارو حساسیت دارید، از مصرف خودداری کنید. اگر به طور منظم از یک کورتیکواستروئید دیگر به صورت خوراکی استفاده می‌کنید (مانند پردنیزون)، نباید مصرف آن را متوقف کنید مگر اینکه پزشکتان دستور دهد. برخی از شرایط (مانند آسم، آلرژی) ممکن است با قطع ناگهانی دارو بدتر شوند. اگر به طور ناگهانی مصرف دارو را قطع کنید، ممکن است علائم ترک نیز (مانند ضعف، کاهش وزن، حالت تهوع، درد عضلانی، سردرد، خستگی، سرگیجه) داشته باشید. در ادامه به برخی از موارد احتیاط اسپری سیمبیکورت خواهیم پرداخت؛
- در بیمارانی که دوره‌های آسم یا COPD (بیماری انسداد ریوی مزمن) به سرعت رو به وخامت یا بالقوه تهدید کننده زندگی هستند، شروع نشود. علاوه بر این، افزایش استفاده از SABA (آگونیست‌های گیرنده بتا ۲) استنشاقی نشانگر بدتر شدن آسم است.
- عفونت‌های موضعی با کاندیدا آلبیکنس در دهان و حلق در برخی از بیماران رخ می‌دهد. برای کاهش خطر، دهان باید پس از استنشاق شسته شود. بیماران COPD را از نظر علائم و نشانه‌های ذات الریه و عفونت‌های ریوی تحت نظر بگیرید.
- خطر ابتلا به بیماری جدی‌تر یا کشنده آبله مرغان یا سرخک در بیماران مستعد وجود دارد (به عنوان مثال، افراد واکسینه نشده یا افرادی که از نظر ایمنی در معرض تماس قرار نگرفته‌اند). برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض باید مراقب باشید.
- در طول دوره‌های استرس، حمله شدید آسم یا تشدید COPD شدید، باید به بیمارانی که از کورتیکواستروئیدهای سیستمیک کنار گذاشته شده‌اند، آموزش داده شود که کورتیکواستروئیدهای خوراکی (در دوزهای زیاد) را فوراً از سر بگیرند و برای آموزش بیشتر با پزشک خود تماس بگیرند.
- خطر برونکواسپاسم متناقض، که ممکن است تهدید کننده زندگی باشد. در صورت بروز، دارو را قطع و بلافاصله با SABA استنشاقی درمان شود. خطر واکنش‌های حساسیت فوری (به عنوان مثال، کهیر، آنژیوادم، بثورات پوستی، اسپاسم برونش) در برخی بیماران وجود دارد.
- اثرات قلبی عروقی و سیستم عصبی مرکزی (CNS) به دلیل تحریک بیش از حد بتا آدرنرژیک وجود دارد که ممکن است منجر به مرگ ناشی از آسم شود. در بیماران مبتلا به اختلالات قلبی عروقی یا تشنجی و تیروتوکسیکوز با احتیاط مصرف شود.
- کاهش تراکم مواد معدنی استخوان پس از تجویز طولانی مدت کورتیکواستروئیدها وجود دارد. نظارت بر بیماران در معرض خطر؛ تراکم مواد معدنی استخوان را در ابتدا و سپس به صورت دوره‌ای ارزیابی کنید.
- هیپرکورتیسیسم و سرکوب آدرنال؛ ممکن است با دوزهای بسیار بالا یا در دوزهای منظم در افراد مستعد رخ دهد. در صورت بروز چنین تغییراتی، درمان را قطع کنید.
خطر استفاده از LABA به عنوان تک درمانی
- استفاده از LABA (آگونیست‌های طولانی‌اثر) به عنوان تک درمانی (بدون کورتیکواستروئیدهای استنشاقی) برای آسم با افزایش خطر مرگ ناشی از آسم مرتبط است. داده‌های حاصل از کارآزمایی‌های بالینی کنترل‌شده نشان می‌دهد که استفاده از LABA به‌عنوان مونوتراپی خطر بستری شدن مرتبط با آسم را در بیماران اطفال و نوجوانان افزایش می‌دهد.
- این یافته‌ها به عنوان اثر کلاسی تک درمانی LABA در نظر گرفته می‌شوند. هنگامی که LABA در ترکیب با دوز ثابت با ICS استفاده می‌شود، داده‌های آزمایشات بالینی بزرگ افزایش قابل توجهی در خطر حوادث جدی مرتبط با آسم ( بستری شدن، لوله گذاری، مرگ) در مقایسه با ICS به تنهایی نشان نمی‌دهد.
موارد منع مصرف اسپری سیمبیکورت
- حساسیت مفرط
- درمان اولیه وضعیت آسم یا دوره‌های حاد آسم یا COPD (بیماری انسداد ریوی مزمن) که نیاز به اقدامات شدید دارد.
عوارض اسپری سیمبیکورت
عفونت دستگاه تنفس فوقانی، کمر درد، حالت تهوع و استفراغ، سینوزیت، درد حلق، ناراحتی معده، سردرد و… برخی از عوارض اسپری سیمبیکورت می‌باشد. به یاد داشته باشید که این دارو به این دلیل تجویز شده است، زیرا پزشک شما تشخیص داده که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می‌کنند عوارض جانبی جدی ندارند. در صورت بروز علائم یک واکنش آلرژیک جدی، از جمله بثورات پوستی، خارش و تورم، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی و… فورا به پزشک مراجعه کنید. در ادامه به برخی از عوارض اسپری سیمبیکورت خواهیم پرداخت؛
- عفونت دستگاه تنفس فوقانی (URTI) (8-11%)
- سردرد (7-11%)
- نازوفارنژیت (7-11%)
- درد حلق و گلو (6-9%)
- ناراحتی معده (1-7٪)
- سینوزیت (5-6%)
- کاندیدیازیس دهان (6-1%)
- برونشیت (5%)
- کمردرد (2-3%)
- آنفولانزا (2-3%)
- احتقان بینی (2-3%)
- استفراغ (1-3%)
تداخل دارویی سیمبیکورت
- تداخلات رده X (پرهیز): آلدسلوکین، آگونیست های بتا 2 (طولانی اثر)، بتابلاکرها (غیرانتخابی)، دسموپرسین، لوکساپین
- کاهش اثرات داروها توسط اسپری سیمبیکورت: آلدسلوکین، کورتیکورلین، کوزینتروپین، هیالورونیداز، متاکولین
- افزایش اثرات داروها توسط اسپری سیمبیکورت: آمفوتریسین بی، آتوسیبان، آگونیست های بتا 2 (طولانی اثر)، دفراسیروکس، دسموپرسین، دوکسوفیلین، هالوپریدول، دیورتیک های لوپ، لوکساپین، عوامل طولانی کننده فاصله QT (با بالاترین خطر)، ریتودرین، سولریامفتول، سمپاتومیمتیک ها، دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی
- افزایش اثرات اسپری سیمبیکورت توسط داروها: آتوموکستین، کافئین و فرآورده‌های حاوی کافئین، فرآورده‌های حاوی کانابینوئید، کوکائین (موضعی)، مهارکننده‌های قوی CYP3A4، گوانتیدین، بی‌هوش کننده‌های استنشاقی، لینزولید، مهارکننده‌های مونوآمینواکسیداز، تدیزولید، مشتقات تئوفیلین، داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای
مصرف اسپری سیمبیکورت در دوران بارداری و شیردهی
در زنان مبتلا به آسم با کنترل ضعیف یا متوسط، خطر چندین پیامد نامطلوب پری ناتال مانند پره اکلامپسی در مادر و نارس بودن، وزن کم هنگام تولد و کوچک بودن برای سن بارداری در نوزاد افزایش می‌یابد. زنان باردار مبتلا به آسم باید به دقت تحت نظر باشند و داروها را در صورت لزوم تنظیم کنند تا کنترل مطلوب آسم حفظ شود. هیچ مطالعه انسانی کاملاً کنترل شده‌ای وجود ندارد که اثرات درمان را در حین زایمان بررسی کرده باشد. به دلیل احتمال تداخل بتا آگونیست در انقباض رحم، استفاده از درمان در حین زایمان باید به بیمارانی محدود شود که مزایای آن به وضوح بیشتر از خطر است.
تاثیر اسپری سیمبیکورت در شیردهی
هیچ اطلاعاتی در مورد کودک یا تولید شیر در دسترس نیست. بودزوناید، مانند سایر کورتیکواستروئیدهای استنشاقی، در شیر انسان وجود دارد. هیچ اطلاعاتی در مورد وجود فومارات در شیر انسان وجود ندارد. فورموترول فومارات در شیر موش وجود دارد. فواید رشدی و سلامتی تغذیه با شیر مادر باید همراه با نیاز بالینی مادر به درمان و هرگونه عوارض جانبی احتمالی بر روی نوزاد شیرخوار ناشی از درمان یا بیماری زمینه‌ای مادر در نظر گرفته شود.
شرایط نگهداری اسپری سیمبیکورت
اسپری سیمبیکورت باید در دمای اتاق و به دور از نور نگهداری شود. توجه داشته باشید که اشکال دارویی مختلف از جمله قرص، شربت، محلول تزریقی، کرم و… باید دور از دسترس کودکان و حیوانات نگهداری شوند.
کلام آخر داروی سیمبیکورت
این مقاله به بررسی درمان بیماری اسم و مشکلات ریه با اسپری سیمبیکورت، از مجله داروخانه آنلاین مثبت سبز پرداخت. درمان آسم و مشکلات ریوی با اسپری سیمبیکورت نشان‌دهنده پیشرفت قابل توجهی در مدیریت این بیماری‌های مزمن است. مطالعات و تجربیات بالینی نشان می‌دهند که سیمبیکورت با ترکیب دو ماده فعال بودزوناید و فورموترول توانسته است به طور موثری علائم آسم و بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) را کنترل و بهبود بخشد. بودزوناید با خواص ضدالتهابی خود به کاهش التهاب راه‌های هوایی کمک می‌کند، در حالی که فورموترول با اثر سریع خود بر گشادکردن برونش‌ها، تنفس را برای بیماران آسان‌تر می‌سازد.
منبع سایت: Medscape
