عفونت چشم در کودکان به دلیل سرماخوردگی یکی از مشکلات شایع و ناراحت‌کننده است که ممکن است به علت ضعف سیستم ایمنی و حساسیت بالای کودکان به عوامل محیطی رخ دهد. در این مقاله، ما به بررسی عفونت چشم کودکان در اثر سرماخوردگی و عوامل آن می‌پردازیم.
چشم صورتی چیست؟
سرماخوردگی چشم یک شکل ویروسی از ملتحمه است که چشم صورتی نیز نامیده می‌شود. این بیماری می‌تواند یک یا هر دو چشم را تحت تاثیر قرار دهد. چشم صورتی یک اصطلاح کلی برای توصیف هر نوع ورم ملتحمه است که می‌تواند ویروسی، باکتریایی یا ناشی از آلرژی باشد. سرماخوردگی چشم فقط به نوع ویروسی اشاره دارد و می‌تواند در یک یا بیشتر اوقات در هر دو چشم باشد.
علت عفونت چشم کودکان در اثر سرماخوردگی چیست؟
عفونت چشم در کودکان معمولا به دلیل ویروس‌ها، باکتری‌ها یا آلودگی محیطی اتفاق می‌افتد. ویروس‌های سرماخوردگی مانند ویروس‌های راینوویروس و آدنوویروس می‌توانند باعث عفونت چشمی در کودکان شوند؛ همچنین، باکتری‌های معمولی مانند استافیلوکوک و استرپتوکوک نیز می‌توانند عفونت‌های چشمی را ایجاد کنند.
آدنوویروس شایع‌ترین علت سرماخوردگی چشم است. آدنوویروس‌ها برخی از همان ویروس‌هایی هستند که باعث سرماخوردگی سر و سینه می‌شوند. به همین دلیل است که شستن دست بخش مهمی از مراقبت و پیشگیری است.
عوارض عفونت چشم کودکان در اثر سرماخوردگی
سرماخوردگی شدید چشم و سایر اشکال ملتحمه می‌تواند باعث التهاب در قرنیه شود که در نهایت ممکن است بینایی شما را تحت تاثیر قرار دهد یا در صورت عدم درمان حتی منجر به ایجاد زخم شود. معاینه و درمان سریع از طرف پزشک می‌تواند از این اتفاق جلوگیری کند.
علائم عفونت چشم در کودکان
مشکل عفونت چشم کودکان در اثر سرماخوردگی با علائم مختلفی همراه است که در زمان مشاهده این علائم می‌توانید متوجه شوید که کودک شما دچار عفونت چشم در اثر سرماخوردگی شده است. برخی از این علائم عبارتند از:
- قرمز شدن سفیدی چشم
- تورم پلک‌ها
- ترشحات شفاف به رنگ سفید یا زرد
- ترشحات چسبناک یا آبکی از چشم
- سوزش و خارش در چشم
- درد و ناراحتی
- حساسیت به نور
سرماخوردگی چشم چگونه تشخیص داده می‌شود؟
پزشک معمولا می‌تواند بر اساس سابقه پزشکی، علائم و معاینه چشم کودک، التهاب ملتحمه را تشخیص دهد. در برخی موارد، پزشک ممکن است مقداری از ترشحات چشم کودک را جمع آوری کند تا آن را آزمایش کند. یک چشم پزشک یا اپتومتریست نیز می‌تواند ورم ملتحمه را تشخیص دهد.
درمان عفونت چشم کودکان در اثر سرماخوردگی یا بیماری چشم صورتی
در بیشتر موارد، سرماخوردگی چشم طی ۷ تا ۱۰ روز یا کمتر خود به خود برطرف می‌شود. اما برای برخی افراد ممکن است دو یا سه هفته طول بکشد. به طور کلی کارهایی که می‌توانید برای درمان عفونت چشم انجام دهید شامل موارد زیر می‌شود:
- شستشوی چشم
- استفاده از قطره چشم
- استفاده از داروهای ضد ویروسی
- استفاده از کمپرس گرم یا سرد
سرماخوردگی چشم بسیار مسری است، به خصوص زمانی که هنوز علائم این بیماری را دارید. برخلاف ورم ملتحمه باکتریایی، سرماخوردگی چشم به آنتی بیوتیک‌ها پاسخ نمی‌دهد. در واقع، استفاده از قطره‌های چشمی آنتی بیوتیکی می‌تواند ورم ملتحمه ویروسی را طولانی‌تر کند. درمان شما بر کاهش علائم سرماخوردگی چشم و جلوگیری از گسترش بیشتر عفونت متمرکز است.
ممکن است پزشک شستن چشم‌ها در آب گرم، استفاده از کمپرس گرم یا سرد و گاهی استفاده از اشک مصنوعی را توصیه کند. اگر از لنزهای تماسی استفاده می‌کنید، باید آن‌ها را تا زمانی که سرمای چشم‌تان از بین برود، بردارید. اگر لنزهای شما یکبار مصرف هستند، بهتر است لنزهایی را که استفاده می‌کردید دور بیندازید تا چشم‌هایتان را دوباره عفونی نکنید. اگر از لنزهای سخت استفاده می‌کنید، باید آن‌ها را بردارید و ضدعفونی کنید. تا زمانی که به طور کامل علائم را پاک نکرده اید، لنزها را دوباره داخل آن قرار ندهید.
پیشگیری از عفونت چشم
قبل از مبتلا شدن به بیماری چشم صورتی یا عفونت چشم کودکان در اثر سرماخوردگی شما می‌توانید با انجام برخی کار‌های پیشگیرانه از بیماری کودک خود جلوگیری کنید. این رفتار‌های پیشگیرانه عبارت‌اند از:
- شستشوی دست کودکان به طور منظم
- لمس نکردن چشم‌ها با دست
- اجتناب از تماس مستقیم کودکان با افراد مبتلا به سرماخوردگی
- استفاده از دستمال‌های تمیز برای پاک کردن ترشحات چشم
- استفاده از قطره‌های چشمی ضدعفونی
- استفاده نکردن از وسایل شخصی
آیا عفونت چشم مسری است؟
سرماخوردگی چشم حدود ۷ تا ۱۰ روز طول می‌کشد تا برطرف شود و بسیار مسری است. اگر سرماخوردگی چشم دارید، بهتر است از تماس با دیگران خودداری کنید و در طول بیماری مرتبا دستان خود را بشویید.
سخن پایانی
در این مطلب از مجله داروخانه آنلاین مثبت سبز به بررسی عفونت چشم کودکان در اثر سرماخوردگی و عوامل آن پرداختیم. عفونت چشم در کودکان به دلیل سرماخوردگی می‌تواند از طریق اقدامات پیشگیرانه و درمانی متناسب با توصیه‌های پزشک کنترل شود. اگر علائم بهبود نیافت و یا وخیم به نظر برسد، برای رفع این مشکل حتما به پزشک باید مراجعه شود.
