مس یک ماده معدنی ضروری است که نقش زیادی در سلامت بدن داره و کمک می کنه تا متابولیسم سالم در بدن حفظ شده و باعث تقویت استخوان های قوی و سالم و تضمین کننده سلامت سیستم عصبی شماست. در حالی که کمبود مس در بدن کمه، به نظر می رسه که امروزه تعداد کمتری از مواد معدنی در بدن دریافت می شه؛ در حقیقت، تا ۲۵٪ از مردم دنیا ممکنه از دچار کمبود مواد معدنی باشن.
کمبود مس در بدن
مصرف نکردن مس میتونه در نهایت منجر به کمبود اون بشه که این کمبود می تونه خطرناک باشه.
با هم در این مطلب از مجله داروخانه آنلاین مثبت سبز علائم و نشونه های کمبود مس در بدن رو خواهیم شناخت، با ما همراه باشید.
خستگی و ضعف
کمبود مس در بدن ممکنه یکی از دلایل خستگی و ضعف باشه.
مس برای جذب آهن از روده ضروریه. هنگامی که سطح مس کم باشده، بدن ممکنه آهن کمتری رو هم جذب کنه. کمبود آهن هم خود یک بیماری است که بدن قادر به حمل اکسیژن کافی به بافت های بدن نیست. کمبود اکسیژن می تونه شما رو ضعیف تر کنه و باعث بشه راحت تر و بیشتر در طول روز احساس خستگی کنید.
مطالعات متعدد حیوانی نشون داده که کمبود مس ممکنه باعث کم خونی هم بشه. علاوه بر این، سلول ها از مس برای تولید آدنوزین تری فسفات (ATP)، منبع اصلی انرژی بدن استفاده می کنن. این به این معنی هست که کمبود مس روی سطوح انرژی شما تأثیر میذاره که باعث خستگی و ضعف می شه.
خوشبختانه خوردن رژیم غنی از مس، می تونه به رفع خستگس ناشی از کمبود مس کمک کنه!
بیماری مکرر
افرادی که بیمار هستن ممکنه کمبود مس در بدن داشته باشن؛ به همین دلیل مس در حفظ یک سیستم ایمنی سالم نقش مهمی داره.
وقتی سطح مس کم بشه، بدن شما ممکنه برای ایجاد سلول های ایمنی بدن مبارزه کنه. این امر می تونه به میزان قابل توجهی تعداد گلبول های سفید خون شما رو کاهش بده و به توانایی بدن در مبارزه با عفونت صدمه بزنه!
مطالعات نشون دادن که کمبود مس به طور چشمگیری می تونه باعث تولید نوتروفیل ها شه که سلول های سفید خون هستن و به عنوان اولین خط دفاع بدن عمل می کنن. خوشبختانه، خوردن غذاهای غنی از مس باعث می شه که این اثرات رو هم تغییر بده.
استخوان های ضعیف و شکننده
پوکی استخوان بیماری است که توسط استخوان های ضعیف و شکننده مشخص میشه، این بیماری در سنین بالا بیشتر شایعه و با کمبود مس در بدن هم ارتباط داره.
مس در فرآیندهایی که پیوندهای متقابل درون استخوان ها رو ایجاد میکنه، نقش داره. این پیوندها از سلامت و استحکام استخوان ها اطمینان حاصل می کنن. همچنین، مس بدن رو به ساخت استئوبلاست های بیشتر تشویق می کنه که این سلول ها به تغییر شکل و تقویت بافت استخوانی کمک می کنن.
دشواری در راه رفتن
افرادی که کمبود مس در بدن دارن ممکنه در راه رفتن با مشکل و دشواری مواجه باشن. آنزیم ها از مس برای حفظ سلامت مطلوب نخاع استفاده می کنن. برخی آنزیم ها به عایق سازی نخاع کمک میکنن، از این رو سیگنال ها می تونن بین مغز و بدن تقویت بشن.
کمبود مس ممکنه باعث عملکرد نامطلوب آنزیم ها شه که به ضعف عایق سازی نخاع منجر می شه. این شرایط از تقویت مناسب سیگنال ها پیشگیری می کنه.
مطالعات صورت گرفته روی سوژه های حیوانی نشون دادن که کمبود مس ممکنه عایق سازی نخاع رو تا ۵۶ درصد کاهش بده.
راه رفتن به واسطه رد و بدل شدن سیگنال ها بین مغز و بدن تنظیم می شه و از اونجایی که این سیگنال ها تحت تاثیر قرار می گیرن، کمبود مس ممکنه باعث از دست رفتن هماهنگی و بروز بی ثباتی بشه.
مشکلات حافظه و یادگیری
کمبود مس می تونه باعث بشه روند یادگیری سخت تر بشه، به همین دلیل مس نقش مهمی در عملکرد و توسعه مغز داره.
مس با استفاده از آنزیم هایی که انرژی و برای مغز تامین می کنن، به سیستم دفاع مغز کمک می کنه و سیگنال ها رو به بدن انتقال میده.
برعکس، کمبود مس با بیماری هایی که موجب توسعه نیافتن مغز می شه یا بر توانایی یادگیری مثل بیماری آلزایمر تاثیر میذاره، مرتبطه.
جالبه بدونید که یک مطالعه نشون داده که افراد مبتلا به آلزایمر تا ۷۰ ٪ دچار کمبود مس نسبت به باقی افراد بودن.
سفید شدن زودرس مو
رنگ مو به واسطه رنگدانه ملانین شکل می گیره و از اونجایی که سطوح کم مس می تونه بر تولید ملانین تاثیرگذار باشه، کمبود این ماده معدنی ممکنه به سفید شدن زودرس مو منجر شه.
حساسیت به سرما
افرادی که با کمبود مس در بدن مواجه هستن حساسیت بیشتری نسبت به دمای کم و سرما دارن.
مس، همراه با سایر مواد معدنی مثل روی، به حفظ عملکرد مطلوب تیرویید کمک می کنه.
مطالعات نشون دادن که سطوح T3 و T4 هورمون های تیروئید با سطوح مس ارتباط دارن. هنگامی که سطح مس خون پایینه، این سطح هورمون تیروئید سقوط می کنه، در نتیجه غده تیروئید ممکنه به طور موثر کار نکنه.
با توجه به اینکه غده تیروئید به تنظیم متابولیسم و تولید گرما کمک می کنه، سطح پایین هورمون تیروئید شما رو راحت تر می کنه.
در واقع، برآورد شده که بیش از ۸۰ ٪ از افراد مبتلا به کمبود مس، نسبت به سرما حساسیت بیشتری دارن.
پوست رنگ پریده
رنگ پوست به وضوح توسط ملانین رنگدانه تعیین می شه. افراد مبتلا به کمبود مس، معمولا رنگدانه های ملانین کمتر، کوچکتر و سبک تر از افرادی با پوست تیره دارن.
جالبه بدونید که مس با آنزیم هایی تولید می شه که ملانین تولید می کنن. بنابراین، کمبود مس ممکنه بر تولید این رنگدانه تأثیر بذاره و سبب رنگ پریدگی بشه. با این حال، تحقیقات بیشتر مبتنی بر انسانی برای بررسی ارتباط بین پوست کم رنگ و کمبود مس ضروریه.
از دست دادن بینایی از نشانه های کمبود مس در بدن
از دست دادن بینایی شرایطی جدی محسوب می شه که ممکنه به واسطه کمبود مس در بدن رخ بده. آنزیم های بسیاری که به حفظ عملکرد درست سیستم عصبی کمک می کنن از مس استفاده می کنن. این به این معنی هست که کمبود مس می تونه باعث بروز مشکلاتی در سیستم عصبی، از جمله نابینایی بشه.
به نظر می رسه از دست دادن بینایی به دلیل کمبود مس بیشتر بین افرادی که عمل جراحی در بخش دستگاه گوارش داشتن، به وجود میاد.
در شرایطی که برخی شواهد نشون میده که نابینایی ناشی از کمبود مس برگشت پذیر هست، برخی مطالعات هم عدم بهبود شرایط پس از افزایش مصرف مس رو نشون میده.
منابع مس
انسان به مقدار اندکی مس برای تامین مقدار مصرف توصیه شده روزانه RDI) ۰/۹) میلی گرمی نیاز داره. از بهترین منابع غذایی برای مس می شه به موارد زیر اشاره کرد:
- گوشت گاو
- صدف
- لابستر
- جگر گوسفند
- ماهی مرکب
- شکلات تلخ
- جو دوسر
- دانه های کنجد
- بادام هندی
- دانه های آفتابگردان
- قارچ
- بادام
مصرف مقداری از این مواد غذایی در طول هفته برای تامین مس مورد نیاز بدن کافی است.
عوارض جانبی مصرف بیش از حد مس
در شرایطی که مس برای حفظ سلامت مطلوب بدن ضروریه، باید توجه داشته باشید که به مقدار کمی از اون در روز نیاز دارید. مصرف بیش از حد مس می تونه موجب مسمومیت بشه. مسمومیت با مس می تونه عوارض جانبی ناخوشایند و بالقوه مرگباری داشته باشه که میشه به موارد زیر اشاره کرد:
- حالت تهوع
- استفراغ
- اسهال
- معده درد
- مدفوع سیاه و قیری
- سردرد
- دشواری در تنفس
- ضربان قلب نامنظم
- فشار خون پایین
- کما
- پوست زرد
- آسیب کلیوی
- آسیب کبدی
