با کودکان بد خلق چه کنیم؟
هیچ چیز ناامید کننده تر از مواجه شدن با کودکان بدخلق و ناملایم نمی باشد. اما متاسفانه معقوله ایست که گریبانگیر بسیاری از خانواده می باشد و گاها والدین دچار تشویش ذهنی می گردند.
بدخلقی های کودک از کجا نشات می گیرد؟
در حقیقت لجبازی و بدخلقی های کودک راهی برای بیان سرخوردگی های عاطفی، فیزیکی و روانی وی می باشد.
دلایل به وجود آمدن خشم در کودکان
اغلب کودکان تا حدود دو سالگی توانایی محدودی در فهم لغات دارند، بنابراین وقتی نمی توانند منظور و یا خواسته هایشان را به پدر و مادر تفهیم کنند، دچار عصبانیت و بد خلقی می شوند.
گاهی اوقت کودکان گرسنه، خسته و یا ناراحت هستند، و چون نمی توانند احساسشان را بازگو کنند، بد اخلاق می شوند.
حس استقلال و خودمختاری برای انجام کارهای شخصی یکی دیگر از دلایل بروز عصبانیت در کودکان می باشد.
راه کارهای مقابله با بدخلقی کودکان
قبل از هر چیز لازم است بدانید اگر والدین نیازهای کودک خود را با محبت ارضاء کنند، کودکان به تدریج تحت کنترل در خواهند آمد.
هرگز به رفتار اشتباه کودکتان نخندید!
هرگاه کودکی رفتار ناپسند و یا حرف زشتی از دهنش بیرون آمد، هرگز به کار اون نخندید و از کنارش ساده گذر نکنید زیرا با این کار او را تشویق کرده و وی تصور می کند که کار درستی انجام داد است. بنابراین در برابر اشتباهات فرزندانتان بایستید و درهمان لحظه آنها را از رفتار بدشان مطللع کنید و بگویید که شما این رفتار را نمی پسندید.
اولویت بندی در خواسته های کودک
به عنوان مثال نزدیک به سالروز تولد فرزندتان از او بخواهید تا لیستی از علاقه مندی هایش به ترتیب اولویت فراهم کند. با این کار به او زمانبندی و اولویت را آموزش می دهید و دیگر او انتظار برآروده شدن همه خواسته هایش را به طور یکجا ندارد.
رفتار مناسب در برابر خواسته های نا به جا کودک
بارها و بارها در فروشگاه ها خصوصا اسباب بازی فروشی مشاهده جیغ و فغان یک کودک برای دریافت خواسته اش بوده اید، در این شرایط باید چه کار کرد؟
در این مواقع آرامش خود را حفظ کرده و اصلا نگران طرز تفکر اطرافیان نباشید و محیط فروشگاه را ترک کرده و به هیچ عنوان با دادن رشوه و یا یک جایگزین سعی در آرام کردن کودک نداشته باشید. پس از مدتی که آرام شد برای او شرح دهید که رفتارش زشت بوده و در مقابل رفتار خوب و پسندیده به او پاداش خواهید داد.
و اما والدین آینه رفتاری فرزندان هستند و کودکان دائما در حال الگوبرداری از رفتار بزرگترهایشان می باشند. پس برای بهره مندی از یک فرزند صالح و آرام ابتدا ما بزرگترها رفتار خودمان را درست کنیم و بدون هیچ ابایی از مشاوران و کتاب های آموزشی برای تربیت بهینه فرزندانمان دریغ نکنیم و در راه به ثمر رسیدن آنها کوشا باشیم.
