عوارض هیپوآلبومینمی یا همون کمبود آلبومین خون

هیپوآلبومینمی یا همون کمبود آلبومین خون زمانی رخ میده که سطح آلبومین در خون یک فرد بسیار کم باشه. اما آلبومین چیست؟

باید بگیم که آلبومین یک پروتئین خون هست که بخش قابل توجهی از پلاسمای خون رو تشکیل میده. پلاسما قسمت مایع خونه که حاوی پروتئین ها و سلول های خونیه.

کمبود آلبومین خون چیست؟

آلبومین پروتئینی هست که در کبد ساخته میشه و یک پروتئین مهم در پلاسمای خون به شمار میاد. بسته به سن شما، بدن شما نیاز به چیزی در حدود 3.5 تا 5.9 گرم در دسی لیتر (g / dL) دارید. آلبومین به عنوان پروتئین اصلی در پلاسمای خون نقش زیادی در بسیاری از عملکردها داره؛ از جمله حفظ فشار در عروق خونی و حمل مواد، مثل هورمون‌ها و داروها.

آلبومین به بسیاری از این مواد، از جمله هورمون ها و بعضی از داروها متصل میشه تا به حمل اونها کمک کنه. بنابراین، هنگامی که سطح آلبومین پایین باشه، خون ممکنه قادر به حمل مواد ضروری به طور موثر هم نباشه.

علائم کمبود آلبومین خون

آلبومین در سراسر بدن شما استفاده می شه و علائم شما ممکنه این وضعیت رو بلافاصله آشکار کنه.

علائم معمول عبارتند از

• جمع شدن مایع در پاها یا چهره شما
• پوست خشکتر از حد معمول به نظر بیاد
• ریزش مو
• زردی
• دشواری تنفس
• احساس ضعف یا خستگی
• ضربان قلب نامنظم
• افزایش وزن غیر طبیعی
• نداشتن اشتهای زیاد
• اسهال
• احساس تهوع
• استفراغ

علائم شما بستگی به این داره که چه چیزی اون رو ایجاد کرده. به عنوان مثال، اگه هیپوآلبومینمی شما توسط یک رژیم غذایی نامناسبی ایجاد شه، علائم شما ممکنه به تدریج در طول زمان به وجود بیاد.

علل و عوامل افزایش خطر ابتلا به این بیماری

• Hypoalbuminemia اغلب ناشی از التهاب در سراسر بدن شماست. التهاب هم ممکنه از قرار گرفتن در معرض مداخلات پزشکی مثل جراحی ها باشه.
• کمبود آلبومین خون در ترکیب با نبود پروتئین و کالری کافی در رژیم غذایی شما اتفاق میفته.

سایر علل کمبود آلبومین خون عبارتند از

• ایجاد یک سوختگی جدی
• داشتن کمبود ویتامین
• سوء تغذیه و داشتن رژیم غذایی نامتعادل
• عدم توانایی جذب مواد مغذی در معده شما
• دریافت سیالات داخل وریدی (IV) در حالی که شما بعد از عمل در بیمارستان هستید

دیگر دلایل ایجاد

• دیابت داشتن
• هیپرتیروئیدیسم، باعث میشه غده تیروئید شما بیش از حد هورمون تولید کنه
• بیماری های قلبی، از جمله نارسایی قلبی
• لوپوس، وضعیتیه که سیستم ایمنی بدن شما به بدن شما حمله می کنه
• سیروز، یک بیماری ناشی از آسیب گسترده کبدی
• سندرم نفروتیک، وضعیت کلیه ایه که باعث می شه تا وقتی پروتئین ادرار زیادی دفع بشه
• سپسیس، زمانی اتفاق میفته که بدن خودش سیستم ایمنی بدن رو از بین ببره

Hypoalbuminemia همچنین بعنوان عامل خطر برای برخی از شرایط در نظر گرفته شده است، مثل بیماری مزمن انسدادی ریه، که می تونه شما رو در معرض خطر عوارض اضافی قرار بده.

این بیماری چگونه تشخیص داده می شه؟

دکتر شما هر بار که یک آزمایش کامل خون دریافت می کنید سطح آلبومین شما رو خواهد سنجید. شایع ترین آزمایش انجام شده برای اندازه گیری آلبومین، آزمایش تخصصی آلبومین هست. این آزمایش از یک نمونه خون برای تجزیه و تحلیل سطوح آلبومین در یک آزمایشگاه استفاده می کنه.

پزشک شما همچنین می تونه اندازه آلبومین شما رو در ادرار اندازه گیری کنه. برای انجام این کار، اونها از یه آزمون به نام آزمون میکروآلبومینوری استفاده می کنن. این آزمایش هم گاهی به نام آلبومین به کراتینین (ACR) نامیده می شه. اگر در ادرار بیش از حد آلبومین باشه، کلیه های شما ممکنه آسیب ببینن.

آزمایش خون C-reactive protein) CRP) برای تشخیص هیپوآلبومینمی استفاده میشه. آزمایش CRP می تونه به پزشک شما بگه چه مقدار التهاب در بدن شما رخ داده، چرا که التهاب یکی از مهمترین شاخص های هیپوآلبومینمی هست.

گزینه های در دسترس

شما با افزایش سطح آلبومین، به حالت طبیعی می تونید هیپوآلبومینمی رو درمان کنید. درمان ممکنه متفاوت باشه در صورتی که یک وضعیت خاص باعث ایجاد هیپوآلبومینمی شما بشه.

اگه کمبود تغذیه باعث ایجاد بیماری شما بشه، پزشک شما توصیه می کنه که رژیم غذایی خودتون رو تغییر بدید. غذاهایی با پروتئین زیاد، از جمله آجیل، تخم مرغ و محصولات لبنی، انتخاب خوبی برای افزایش میزان آلبومین شماست.

اگه الکل مصرف کنید، پزشک ممکنه توصیه کنه که شما کمتر الکل بنوشید یا حتی نوشیدن رو متوقف کنید. نوشیدن الکل می تونه میزان پروتئین خون شما رو کاهش بده و علائم شما رو بدتر کنه.

اگه وضعیت وخیمی در کلیه دارید، داروهای فشار خون می تونن از طریق ادرار از عبور آلبومین جلوگیری کنن.

داروهای مورد استفاده برای سرکوب سیستم ایمنی بدن هم می تونن باعث کاهش التهاب و کاهش سطح آلبومین شه. در این مورد پزشک شما ممکنه داروهای کورتیکواسترویید رو توصیه کنه.

برخی از شایع ترین علل کمبود آلبومین خون

شایع‌ترین علل کمبود آلبومین خون شامل موارد زیر است:

نارسایی کبدی

کبد آلبومین تولید میکنه. بنابراین آزمایش های سطح آلبومین درواقع بخشی از عملکرد کبد رو بررسی میکنه؛ بسیاری از بیماری ها می تونن ایجاد نارسایی کبدی کنن؛ از جمله: سیروز، سرطان کبد، هپاتیت، بیماری کبدی مرتبط با الکل و بیماری کبدی مرتبط با چربی.

از دست دادن پروتئین از مسیر گوارشی

برخی از بیماری های معده و دستگاه گوارش، از جمله بیماری سلیاک و بیماری التهابی روده، می تونن باعث از دست دادن پروتئین زیادی بشن. در چنین شرایطی سندرومی ایجاد میشه که می تونه منجر به کاهش سطح آلبومین بدن بشه.

نارسایی قلبی

برخی از افراد مبتلا به نارسایی حاد قلبی، سطح آلبومین پایینی دارن.

آسیب کلیوی

مشکلات کلیوی می تونن موجب دفع مقدار زیادی پروتئین در ادرار بشن؛ در چنین شرایطی ممکنه آلبومین از خون گرفته شده و هیپوآلبومینمی ایجاد شه.

چه غذاهایی غنی از آلبومین هستن؟

آلبومین در بسیاری از محصولات حیوانی موجوده مثل:

• گوشت گاو
• شیر
• پنیر محلی
• تخم مرغ
• ماهی
• ماست یونانی

برخی از مکمل های تغذیه ای و جایگزین های گوشت هم ممکنه حاوی آلبومین باشن. افرادی که پروتئین کافی مصرف می کنن معمولا آلبومین کافی هم در خون دارن. اکثر مردم به مقدار حداقل 0.8 گرم پروتئین در هر کیلوگرم وزن بدن در روز نیاز دارن.

عوارض جانبی

هیپوآلبومینمی می تونه بیماری های دیگه رو تشدید کنه؛ مطالعه‌ای در سال 2015 نشون داد افرادی که دارای بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) و هیپوآلبومینمی بودن بیشتر احتمال داره که به نارسایی تنفسی مبتلا بشن.

دیگر عوارض این کمبود شامل موارد زیر میشه

• ایجاد مایع اطراف ریه ها و معده
• ذات الریه
• آسیب عضلانی
• هیپوآلبومینمی همچنین ممکنه اثر داروهای خاصی رو که نیاز به آلبومین دارن رو هم کاهش بده.