لوله تراشه کافدار با شیر یک طرفه سوپا

نقد و بررسی لوله تراشه کافدار با شیر یک طرفه سوپا

لوله تراشه کافدار با شیر یک طرفه سوپا برای تحویل اکسیژن با غلظت بالاتر از غلظتش  در هوا و همچنین برای تحویل سایر گازهایی چون هلیم، نیتریک اکسید، دی نیتروژن مونوکسید، زنون یا چند مورد گازهای بیهوشی فرار هم چون دسفلوران، ایزوفلوران و سووفلوران به بیمار حین بیهوشی استفاده می‌شود.

همچنین به واسطه لوله تراشه می‌توان داروهایی نظیر سالبوتامول، آتروپین، اپی‌نفرین، ایپراتروپیوم بروماید و لیدوکائین استفاده کرد. لوله تراشه معمولا به عنوان وسیله‌ای جهت اداره کردن راه هوایی بیمار در هنگام بیهوشی عمومی، مراقبت‌های ویژه، تهویه مکانیکی و شرایط اورژانسی مورد استفاده و کاربرد قرار می‌گیرد. برای مصرف این ابزار باید بعد از قرار دادن لوله در داخل تراشه بیمار کاف لوله تراشه را پر شود  و پس از سمع دو طرفه ریه و حصول اطمینان از اینکه در محل مناسب قرار گرفته است لوله تراشه را در محل مناسب با چسب بر روی صورت بیمار محکم نگه داریم.

لوله‌های تراشه در علم پزشکی، به ویژه در رشته بیهوشی به دلایل و اهداف مختلفی هم چون تنفس مصنوعی و مکانیکی، پیشگیری از آسپیراسیون ترشحات دهان و حلق به داخل تراشه و… استفاده می‌شود.

دلیل کاربرد این محصول

از جمله مشکلات لوله‌های تراشه، به ویژه در بیمارانی که در بخش‌های مراقبت‌های ویژه تحت تنفس مکانیکی طولانی مدت هستند. احتمال آسیب به مخاط تراشه و نیز احتمال آسپیراسیون ترشحات راه‌های هوایی فوقانی در بیماران تحت تنفس مکانیکی دراز مدت وجود دارد. به این منظور، این تدبیر در لوله‌های تراشه جدید، طوری به عمل آمده است که  کاف لوله تراشه از نوع حجم کم و فشار زیاد به نوع حجم زیاد و فشار کم تبدیل شود. این نوع کاف‌ها می‌توانند باعث کاهش فشار به مخاط راه هوایی و کاهش خطر آسیب به آن شود.

این محصول دارای یک عدد کاف با قابلیت باد شدن هستند، بدین ترتیب در زمانی که لوله در نای بیمار قرار گرفت، کاف پر از هوا می‌شود و در نهایت از نشت هوا و ورود خون، ترشحات، محتویات معده و مایعات به راه هوایی بیمار جلوگیری می‌کند.

لوله های بدون کاف

در میان انواع مختلف لوله تراشه می‌توانیم لوله‌های بدون کاف هم ببینیم  که به صورت محدود برای استفاده در بیماران کودک استفاده می‌شود. تقسیم بندی لوله‌های تراشه بر اساس قطر داخلی (ID) تقسیم بندی است، که برای انسان در محدوده ۲ الی ۱۰٫۵ میلی‌متر است. همچنین علامت گذاری  طول این لوله‌ها بر اساس سانتی‌متر تعیین گردیده است تا طول لوله وارد شده به حلق از نوک دندان بیمار قابل اندازه‌گیری باشد.

باید بر اساس وزن بیمار تصمیم گیری در مورد انتخاب سایز لوله انجام می‌شود، به عنوان مثال برای بیماران کودک یا نوزادان نارس از لوله‌هایی با کوچک‌ترین سایز استفاده می‌شود چرا که وزن آن‌ها کم است و هوای کمتری را به درون سیستم تنفسی خود راه می‌دهند.  لوله‌های بزرگ‌تر از سایز ۶ میلی‌متر معمولا دارای کاف با قابلیت باد شدن هستند. بسته به نوع جراحی و کارکرد لوله‌های مورد استفاده انتخاب می‌شوند مثلا برای اعمال جراحی قفسه سینه از لوله‌های دابل‌لومن و برای جراحی‌هایی که احتمال فشار بر روی لوله در حین عمل وجود دارد از لوله‌های آرمه استفاده می‌شود.